.
.
நாம் ஒன்றாயிருக்கிறதுபோல அவர்களும் ஒன்றாயிருக்கும்படி, நீர் எனக்குத்தந்த மகிமையை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன். - (யோவான் 17:22).
.
இன்று நம்முடைய சபைகளில் ஊழியர்கள் மாட்டும்தான் ஊழியம்செய்யவேண்டும் நாம் விசுவாசிகள் நமக்கு ஊழியம் இல்லை நாம் அவர்கள் போதிக்ககூடிய வார்த்தைகளை கேட்பதுமாத்திரம் தான் நம்முடைய வேலை என்று எண்ணிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள் . நாம் ஒவ்வொருவரையும் குறித்து நோக்கம் திட்டம் வைத்து இருக்கிறார் நாம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு தாலந்தை தந்து இருக்கிறார் . அந்த தாலந்தை நாம் சபையில் ஊழியர்களோடு சேர்ந்து கர்த்தர் தந்த தாலந்தை நாம் புரயோஜன படுத்தவேண்டும் . முதலாவது கர்த்தர் நமக்கு எப்படிப்பட்ட தாலந்தை தந்திருக்கிறார் என்பதை விளங்கிக்கொள்ளவேண்டும் . அதை அறிந்து கொண்டு நாம் செயல் படுவோமானால் கர்த்தர் நம்மை நடத்துவார் . இன்று நம்முடைய சபையில் ஊழியர்களுக்கும் விசுவாசிகளுக்கும் ஒருமனம் இல்லை தங்களோடு உள்ள சக ஊழியர்களுடன் ஒருமனம் இல்லை இப்படிஇருக்கும்பொழுது கர்த்தரிடம் இருந்து நாம் ஏதும் எதிர்பார்ப்பது கூடாதகாரியம் . கர்த்தர் முன்னாட்களில் செய்த காரியங்களை இப்பொழுது கர்த்தரால் செய்யமுடியவில்லை காரணம் ஏனென்றால் நம்மிடத்தில் ஒருமனம் இல்லை பல இலெட்சங்கள் செலவு செய்து கன்வென்சன் கூட்டம் நடத்துகிறோம் எத்தனைபேர் ஆண்டவரை ஏற்று கொண்டார்கள் எத்தனைபேர் விடுதலை சுகம் பெற்றுகொண்டார்கள் நாம் இதை தியானிக்கவேண்டும் . கர்த்தர் ஏன் தாம் செய்த வாக்குதங்களை நிறைவேற்ற முடியவில்லை நம்மிடத்தில் ஒருமனம் இல்லை இந்த ஒரேஒரு காரணம் மட்டுமே . இதை நான் சொல்லுவதினால் என்னை நீங்கள் தவறாக நினைத்துகொண்டலும் சரி அதைப்பற்றி ஒன்றும் இல்லை கர்த்தர் நினைவு படுத்தினார் . தவறாக இருந்தால் மன்னித்து கொள்ளுங்கள் தொடர்ந்து தியானிப்போம்
.
தேவன் ஒவ்வொரு விசுவாசிக்கும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட தாலந்துகளை கொடுத்திருக்கிறார். யாரும் எனக்கு எந்த தாலந்தும் இல்லை என்று கூறவே முடியாது. ஆனால் தேவன் தங்களுக்கு தாலந்துகளை கொடுத்திருக்கிறார் என்பதை விசுவாசிகள் உணர்வதில்லை. தங்களால் தேவனுக்கென்று பெரிய காரியங்களை செய்ய முடியும் என்று விசுவாசிப்பதும் இல்லை. காலம் முழுவதும் கேட்கிறவர்களாகவே அவர்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். வசனம் கேட்கும்போதுதான் விசுவாசம் பெருகும். வசனத்தை கேட்டப்பின் கர்த்தருக்கென்று எழும்பி பிரகாசிக்கவே வேண்டும். அப்படியே மாணவர்களை போல உட்கார்ந்து கேட்டு கொண்டே இருக்க கூடாது.
.
இஸ்ரவேலில் சவக்கடல் என்று ஒரு கடல் இருக்கிறது. அதில் அதிக உப்பேறி இருப்பதால் அதன் நீர் உயிரினங்கள் வாழ்வதற்கு ஏற்றதாக இல்லை. இந்த கடலில் யோர்தான் நதியின் தண்ணீர் விழுகிறது. மழை நீரும் அதில் விழுகிறது. ஆனால் எல்லாவற்றையும் உள்வாங்கி கொண்ட கடல், ஒன்றுக்கும் பயனில்லாமல், விவசாயத்திற்கோ, உயிரினங்கள் வாழ்வதற்கோ பயனில்லாதவாறு வெறுமனே இருக்கிறது. அதுப்போல நாமும் வசனங்களை கேட்டு அதன்படி செய்யாமலோ, கர்த்தருக்காக எதையாவது செய்யாமல் போனாலோ, நாம் கேட்டு கொண்ட வசனங்களினால் யாருக்கும் பயனில்லாமல் போகும்.
.
தாலந்துகளாலும் கிருபை வரங்களாலும் நிறைந்த விசுவாசிகளும், தேவ பிள்ளைகளோடு இணைந்து சபையில் இருந்து ஊழியத்தை செய்ய வேண்டும். எனக்கு வசனம் தெரியும், தேவன் எனக்கு தாலந்துகளை கொடுத்திருக்கிறார், நான் யார் கீழ் இருந்தும் ஊழியம் செய்ய தேவையில்லை என்று போவோமானால், அது கர்த்தருக்கு வருத்தத்தையே கொடுக்கும். தேவன் சபையின் பக்திவிருத்திக்காகத்தான் ஊழியங்களை கொடுத்திருக்கிறார். 'பரிசுத்தவான்கள் சீர்பொருந்தும்பொருட்டு, சுவிசேஷ ஊழியத்தின் வேலைக்காகவும், கிறிஸ்துவின் சரீரமாகிய சபையானது பக்திவிருத்தி அடைவதற்காகவும், அவர், சிலரை அப்போஸ்தலராகவும், சிலரைத் தீர்க்கதரிசிகளாகவும், சிலரைச் சுவிசேஷகராகவும், சிலரை மேய்ப்பராகவும் போதகராகவும் ஏற்படுத்தினார்' (எபேசியர் 4:12-13) என்று வேதம் தெளிவாக கூறுகிறது.
.
தேவன் கொடுத்த ஊழியங்களை சபையில் இருந்து, மற்ற விசுவாசிகளோடு ஒன்றிணைந்து ஒரே தேவனுடைய பிள்ளைகளாக அவற்றை நிறைவேற்ற வேண்டும். தேவனோடு நாம் இருந்து செய்யும்போது நாம்தான் ஹீரோ, தேவன் இல்லாமல் நாம் செய்யும் எந்த காரியமும் ஜீரோதான்.
.
சபையில் சக விசுவாசிகளோடு ஐக்கியமாயிருக்க வேண்டும். ஒன்றாக இணைந்த கம்பி வடங்களே, பெரிய உறுதியான கம்பிகயிற்றுக்கு உறுதியை கொடுக்கின்றன. ஆப்படி கம்பி வடங்கள் தனித்தனியாக இருந்தால், அது ஒரு கார் போவதற்குள் அறுந்து விழுந்து விடும். அதுப்போல சபையின் விசுவாசிகளுக்குள் ஒரு மனம் மிகவும் முக்கியம். ஒரு மனம் இருக்கும் இடத்தில் ஆவியானவர் பெரிய காரியங்களை செய்வார். கிறிஸ்து தமது சொந்த இரத்தத்தை சிந்தி சம்பாதித்த சபையில் ஒருமனதோடு அவர் நாமத்தை உயர்த்துவோமாக! தேவனின் நாமம் மகிமைப்படட்டும்! ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக