குயவன் கையில்

.

அவன் என்னுடைய நாமத்தினிமித்தம் எவ்வளவாய்ப் பாடுபடவேண்டுமென்பதை நான் அவனுக்குக் காண்பிப்பேன் என்றார். – (அப்போஸ்தலர் - 9:16).
.

சிலுவையை சுமக்காமல் கிரீடம் பெற விரும்புவதும், பாடுகள் இல்லாமல் பரலோகம் செல்ல விரும்புவதும் நமக்கு மிகவும் பிடித்தமானதாக இருக்கிறது. இன்றைய தியான செய்தியில் தேவன் அவருடைய ஆவிக்குரிய பயிற்சி களத்தில் எவ்வாறு நம்மை பக்குவப்படுத்தி மெருகேற்ற விரும்புகிறார் என்பதை பார்ப்போம்.

.

வட அமெரிக்காவிலுள்ள கலிபோர்னியாவில் 'கூழாங்கற்கடற்கரை' என்று அழைக்கபடும் ஒரு கடற்கரை பகுதி உள்ளது. இக்கடலின் நீண்ட அலைகள் கரையில் வந்து மோதும் போது கடற்கரையிலுள்ள கூழாங்கற்கள் ஒன்றோடொன்று மோதி ஒரு பெரிய ஓசையை உண்டாக்குகிறது. மேலும் அலைகளின் கையில் அகப்பட்ட கற்கள் கடினமான பாறைகளின் மேல் உருட்டியடிக்கப்பட்டும், ஒன்றோடொன்று உரசியும் பளபளப்பாக்கப்படுகின்றன. இவ்வழகிய கற்களைக் காணவும், அதன் ஓசையை கேட்கவும் உலகெங்குமுள்ள சுற்றுலா பயணிகள் அங்கு வருவதுண்டு. இக்கற்களை எடுத்துச்சென்று தங்கள் வீடுகளின் அலங்கார பொருட்களுடன் வைத்து அலங்கரிப்பர். இக்கடற்கரையிலிருந்து சற்றுத் தொலைவிலும் பாதுகாப்பான இடத்தில் அநேக கற்கள் காணப்படுகின்றன. இவைகளுக்கு கடல் அலைகளின் மோதலோ, உராய்வுகளோ இல்லாததால் அழகற்று காணப்படுகிறது. சுற்றுலா பயணிகள் இதை விரும்புவதில்லை.

.

கடற்கரையின் இரண்டாவது பகுதியில் காணப்பட்ட கூழாங்கற்களைப் போல இன்றைக்கு நாம் பாதுகாப்பாக இருக்க விரும்புகிறோம். பாடுகளும், கஷ்டங்களும் வேண்டாம் என்கிறோம். யாருடைய கேள்விக்கோ, நிர்பந்தத்திற்கோ உட்படாமல் யாரும் நம்மேல் அதிகாரம் செலுத்துவதையும் விரும்பாமல் சுயாதீனமாக இருக்க ஆசைப்படுகிறோம். சொல்லப்போனால் சுகமாக, பாதுகாப்பாக இருப்பதையே அதிகம் விரும்புகிறோம். அதோடு எல்லோரும் என்னை கனம் பண்ணவேண்டும், மேன்மையான ஸ்தானத்தில் நான் வைக்கப்பட வேண்டுமென்ற (நப்) ஆசையும் இருக்கிறது.

.

பரிசுத்த வேதாகமத்தில் தேவன் பயன்படுத்திய மனுஷர்கள் அனைவரும் இக்கூழாங்கற்களைப் போல மிகவும் அலசடிபட்டவர்கள் தான். எகிப்தின் பிரதான தலைவனாக உயர்த்தப்படும் முன்பு அவன் அனுபவித்தப் பாடுகளை வேதம் நமக்கு ஒரு சரித்திரமாகவே கூறியுள்ளது. அதுபோலவே அப். பவுலைக் குறித்து தேவன் கூறும்போது 'என் நாமத்திற்காக எவ்வளவாய் பாடுபடவேண்டும்' என குறிப்பிட்டு பேசினார். ஆம் இந்த செய்தியின் மூலம் தேவன் உங்களை மீண்டும் அழைக்கிறார்.

.

தேவ சித்தத்தை விட்டு வழி விலகி உலகத்தோடு சுகமாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் உங்களைத் தான் தேவன் அழைக்கிறார். குயவனாகிய என்னிடம் உன்னைக் கொடுத்தால் நான் உன்னை எனக்கேற்ற பாத்திரமாக வனைந்து உன்னை சிறந்திருக்கப்பண்ணுவேன் என்று தேவன் கூறுகிறார். இவ்வார்த்தைகளை நம்பி தேவனுக்காக பாடுபட ஆயத்தம் என ஒரு அடி நீங்கள் எடுத்துவைக்க முன்வந்தால், உங்களுக்கு உதவி செய்யும்படி தேவன் இரண்டு அடி முன்வருவது நிச்சயம். ஆமென்! அல்லேலுயா!(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

ஜெபத்தின் வாஞ்சை தந்தருளும்

.

...பரிசுத்தவான்களுடைய ஜெபங்களாகியதூபவர்க்கத்தால் நிறைந்த பொற்கலசங்களையும் பிடித்துக்கொண்டு, ஆட்டுக்குட்டியானவருக்கு முன்பாக வணக்கமாய் விழுந்து.. - (வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 5:8).

.
ஜெபிக்க மனமற்ற கிறிஸ்தவனை தண்ணீரில்லாத கிணற்றிற்கும், உயிரில்லாத உடம்பிற்கும் ஒப்பிடலாம். அப்படியென்றால் ஜெபம் ஒரு கிறிஸ்தவனுக்கு அவ்வளவு முக்கியமா? ஆம், இதை குறித்து லியோனார்டு ரேவன்ஹில் என்ற தேவ மனிதர் கூறுகிறார், 'பரிசுத்த வாழ்விற்கு ஜெபம் முக்கியமானது என்றார் ஒருவர். உண்மைதான். ஆனால் ஜெபத்திற்கு பரிசுத்த வாழ்வே இன்றியமையாதது என்பது அதிலும் உண்மை. ஜெபத்தின் இரகசியமே இரகசியமாய் ஜெபிப்பது. ஜெபத்தை குறித்த புத்தகங்கள் படிப்பது நல்லது. ஆனால் அது போதாது. சமைக்க பொருளின்றி சமையற்கலை படிப்பினால் என்ன பயன்? அப்படித்தான் ஜெபமும். ஜெபத்தை குறித்து ஆயிரமாயிரமான புத்தகங்களை படித்தும் ஜெபத்தின் வல்லமையை உணராமலிருக்கவும் வாய்ப்புண்டு. ஜெபிக்க கற்க வேண்டும். உடல் ஆரோக்கியத்திற்கான அநேக புத்தகங்களை ஒருவர் வாசித்து, வாசித்து அதை கடைப்பிடிக்காமல் நலிந்தும் போகலாம். இதய பாரத்தினால் ஜெபிக்காத எந்த ஜெபத்தினாலும் பயன் இல்லை'

.

ஒரு பழம்பெரும் எழுத்தாளர் சொன்னார், 'ஒரு வீட்டின் அழைப்பு மணியை அடித்து விட்டு வீட்டுக்காரர் கதவை திறப்பதற்கு முன் ஓடிவிடும் சிறுவனை போலவே நாம் அநேக நேரம் ஜெபிக்கிறோம்' என்றார். ஆத்திரம் தோத்திரம் ஆமென் ஜெபம் என்று பழைய காலத்தில் சொல்வார்கள். அப்படித்தான் 'ஆண்டவரே நான் வேலைக்கு போகிறேன், என்னை ஆசீர்வதியும். பிரச்சனை வராதபடி காத்து கொள்ளும்' என்று அவசர அவசரமாக ஜெபித்து போகிறவர்களாகவே நம்மில் அநேகர் காணப்படுகிறோம்.

.

தேவன் ஜெபத்திற்கு பதில் அளிக்கிறார். எனவே ஜெபமும் தேவனைப்போல பரந்தது. பதிலளிக்க தேவன் வாக்குதத்தஙகள் அநேகம் கொடுத்து இருக்கிறார். ஆகவே ஜெபமும் தேவனை போல வலியது. தேவன் தன்மீது ஒளி வீசும்படி தனி அறையில் தனித்திராதவன் காரிருளில் தத்தளிக்கிறான் என்பது உண்மை. கிறிஸ்துவின் நியாயசன சிங்காசனத்தின் முன் நம்மை வெட்கப்பட வைக்கப்போவது நமது ஜெப குறைவாகவே இருக்கும். எலியா தீர்க்கதரிசி நம்மை போல ஒரு சாதாரண மனிதன்தான். ஆனால் அவர் ஜெபித்த போது, அக்கினி பரத்திலிருந்து வந்து இறங்கியது. இயற்கை அவர் சொல் கேட்டு கீழ்ப்படிந்தது. மழை பெய்யாது என்றார். பெய்யவில்லை. இப்போது மழை பொழியும் என்றார். உடனே பொழிந்தது.

.

இன்றைய தேவை அப்படி ஜெபிக்கிற ஆட்களே! சபைகளில் ஜெபக்குறைவு அதிகமாய் காணப்படுகிறது. சுவிசேஷ விதைகள் முளைக்காதபடி சபைகள் வறண்டு விட்டன. கண்ணீரின்றி பலிபீடங்க்ள வறண்டு விட்டன. அதிகாரத்தோடு ஜெபிக்கிற எலியாக்கள் இந்நாட்களில் எங்கே?

.

ஜெப அறை என்பது நமது தேவைகளை ஆண்டவரிடம் சமர்ப்பிக்கும் இடம் மாத்திரம் அல்ல, நம்முடைய ஜெபத்தினால் மனிதர்கள் மாற முடியும்! நாம் இருக்கும் இடத்தை தலைகீழாக மாற்ற நம் ஜெபத்தினால் முடியும்! நம் தேசத்தில் எழுப்புதல் அக்கினியை கொண்டு வர முடியும்! அந்தரங்கத்தில் நாம் தேவனை நோக்கி சிந்தும் கண்ணீருக்கு வெளியரங்கமான பதில் நிச்சயமாய் உண்டு. கர்த்தரே தேவன் என்று மக்களை சொல்ல வைக்கும் எலியாக்கள் இன்று நம் நாட்டிற்கு தேவை. நம் வீட்டிற்கு தேவை. ஜெபிக்க ஆரம்பிப்போமா? நம் நாட்டை ஜெபத்தினால் கலக்குகிறவர்களாக மாற்றுவோமா? 'அவர்கள் ஜெபம்பண்ணினபோது, அவர்கள் கூடியிருந்த இடம் அசைந்தது, அவர்களெல்லாரும் பரிசுத்தஆவியினால் நிரப்பப்பட்டு, தேவவசனத்தைத் தைரியமாய்ச் சொன்னார்கள்' (அப்போஸ்தலர் 4:31) என்ற வசனத்தின்படி, நாம் ஜெபிக்கிற போது நாம் கூடியிருக்கிற இடம் அசையட்டும், நாம் தைரியமாய் கர்த்தருடைய வார்த்தையை சொல்லும்படி பரிசுத்த ஆவியானவர் நமக்கு உதவி செய்வாராக! ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

கிறிஸ்துவின் நியாயாசனம்

.

ஏனென்றால், சரீரத்தில் அவனவன் செய்த நன்மைக்காவது தீமைக்காவது தக்க பலனை அடையம்படிக்கு, நாமெல்லாரும் கிறிஸ்துவின் நியாயாசனத்திற்கு முன்பாக வெளிப்படவேண்டும். - (2கொரிந்தியர் 5:10).

.
இயேசுகிறிஸ்து சீக்கிரம் வரப்போகிறார் என்றும், அவரது வருகையில் மரித்தவர்கள் முதலாவது எழுந்தரிப்பார்கள் என்றும், உயிரோட இருப்பவர்கள் அவருடைய சாயலாக மாறி, மறுரூபமாக்கப்பட்டு, நடு வானத்தில் இயேசுவை சந்தித்து, அப்படியாக நித்திய நித்தியமாய் அவரோடு கூட இருப்போம் என்றும் நாம் அனைவரும் அறிந்திருக்கிறோம். அதுவே இயேசுகிறிஸ்துவின் இரகசிய வருகை அல்லது Rapture என்றழைக்கப்படுகிறது.

.

அப்படி இயேசுவோடு என்றும் இருக்கும்படி அழைக்கப்பட்டிருக்கிற நாம் அவரோடு என்றும் வாழ்ந்து, பொன் வீதியில் உலாவி, பளிங்கு போன்ற ஜீவத்தண்ணீருள்ள சுத்தமான நதியில் விளையாடி, ஜீவவிருட்சத்தின் கனியை புசித்து, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக பிதா குமாரன் பரிசுத்த ஆவியானவரின் பிரசன்னத்தில் திளைத்து மகிழ்ந்து வாழ்வதற்கு முன் இயேசுகிறிஸ்துவின் நியாயசனத்திற்கு முன் நாம் அனைவரும் நிற்க வேண்டும். இந்த நியாயத்தீர்ப்பு கிறிஸ்தவர்களுக்கு அல்லது கிறிஸ்துவை ஏற்று கொண்ட ஒவ்வொருவரும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக நாம் இந்த சரீரத்தில் இருக்கும்போது செய்த ஒவ்வொரு காரியங்களுக்கும், கிரியைகளுக்கும் இயேசுகிறிஸ்துவினிடத்தில் கணக்கு ஒப்புவிக்க வேண்டும். கிறிஸ்துவை அறியாத மற்றவர்களுக்கு வெள்ளை சிங்காசன நியாயத்தீர்ப்பு வழங்கப்படும். அதில் கிறிஸ்தவர்கள் போய் நிற்க தேவையில்லை.

.

இந்த கிறிஸ்துவின் நியாயத்தீர்ப்பு கிறிஸ்தவர்களாயிருக்கிற சிறியோர் பெரியோர் ஒவ்வொருவருக்கும் வழங்கப்படும். இதிலிருந்து தப்ப யாராலும் முடியாது. நம் பெயர் அறிவிக்கப்படும்போது நாம் சென்று நம் வாழ்வில் செய்த ஒவ்வொரு காரியத்தை குறித்தும் கணக்கு ஒப்புவிக்க வேண்டும். அங்கு நாம் ஏன் இந்த காரியத்தை செய்தோம் என்று தேவனிடம் வழக்கிட முடியாது. வாதிட முடியாது. ஏனென்றால் அங்கு எல்லாம் சரியாக பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கிறது. அவரிடமிருந்து எதையும் மறைக்கவும் மாற்றவும் முடியாது. ஏனெனில் 'அவருடைய பார்வைக்கு மறைவான சிருஷ்டி ஒன்றுமில்லை; சகலமும் அவருடைய கண்களுக்குமுன்பாக நிர்வாணமாயும் வெளியரங்கமாயுமிருக்கிறது, அவருக்கே நாம் கணக்கு ஒப்புவிக்கவேண்டும்' (எபிரேயர் 4:13). அநேகர் அவர்கள் மறைவாக செய்த பாவங்களும் அவர்களுடைய செய்கைகளும் வெளியே அந்த நாளில் கொண்டு வரப்படும்.

.

இந்த நியாயத்தீர்ப்பில் நம் சரீரத்தில் செய்த பாவங்கள் நியாயந்தீர்க்கப்படுவது மட்டுமல்ல, நாம் சரீரத்தில் செய்த நன்மைகளுக்கு பலன்களும் கிடைக்கும். நாம் செய்த நன்மைகளுக்கு தக்கதாக தேவன் நமக்கு அளிக்கும் ஐந்து வகையான கீரிடங்களை குறித்து வேதம் நமக்கு தெளிவாக விளக்குகிறது.

.

1. அழிவில்லாத கிரீடம்: பந்தயத்திற்குப் போராடுகிற யாவரும் எல்லாவற்றிலேயும் இச்சையடக்கமாயிருப்பார்கள். அவர்கள் அழிவுள்ள கிரீடத்தைப் பெறும்படிக்கு அப்படிச் செய்கிறார்கள், நாமோ அழிவில்லாத கிரீடத்தைப் பெறும்படிக்கு அப்படிச் செய்கிறோம். - (1 கொரிந்தியர் 9:25).

.

2. ஜீவக்கிரீடம்: சோதனையைச் சகிக்கிற மனுஷன் பாக்கியவான்; அவன் உத்தமனென்று விளங்கினபின்பு கர்த்தர் தம்மிடத்தில் அன்புகூருகிறவர்களுக்கு வாக்குத்தத்தம் பண்ணின ஜீவகிரீடத்தைப் பெறுவான். - (யாக்கோபு 1:12).

.

3. மகிழ்ச்சியின் கிரீடம்: எங்களுக்கு நம்பிக்கையும் சந்தோஷமும் மகிழ்ச்சியின் கிரீடமுமாயிருப்பவர்கள் யார்? நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்து வரும்போது அவருடைய சந்நிதானத்திலே நீங்களல்லவா அப்படியிருப்பீர்கள். - (2தெசலோனிக்கேயர் 2:19).

.

4. நீதியின் கிரீடம்: இதுமுதல் நீதியின் கிரீடம் எனக்காக வைக்கப்பட்டிருக்கிறது, நீதியுள்ள நியாயாதிபதியாக கர்த்தர் அந்நாளிலே அதை எனக்குத் தந்தருளுவார்; எனக்கு மாத்திரமல்ல, அவர் பிரசன்னமாகுதலை விரும்பும் யாவருக்கும் அதைத் தந்தருளுவார். - (2 தீமோத்தேயு 4:8).

.

5. வாடாத கிரீடம்: அப்படிச் செய்தால் பிரதான மேய்ப்பர் வெளிப்படும்போது மகிமையுள்ள வாடாத கிரீடத்தைப் பெறுவீர்கள். - (1 பேதுரு 5:4).

.

நாம் கிறிஸ்துவுக்காக செய்த ஒவ்வொரு காரியத்திற்கும் ஏற்ற பலன் உண்டு. ஒருவேளை மனிதர்கள் அதை பாராட்டாமல் போகலாம், அதை மதிக்காமல் இருக்கலாம். ஆனால் நாம் கர்த்தருக்காக செய்த ஒவ்வொரு தியாகத்திற்கும், செய்கைக்கும் சரியானபடி பதில் செய்யப்படும். தேவன் அநியாயம் செய்வதில்லை. நாம் அவருக்காக பட்ட பாடுகளுக்கு ஏற்ற பலனை நிச்சயமாய் அவர் அந்நாளில் தருவார்.

.

தேவன் நாம் செய்த ஒவ்வொரு காரியத்தையும் அக்கினிக்கு உட்படுத்துவார். தேவனை மகிமைப்படுத்தும்படி செய்யப்படும் காரியம் எதுவும் அந்த அக்கினிக்கு உட்படுத்தப்படும். நாம் எந்த வழியில், எந்த முறையில், எந்த விதத்தில் எதை மனதில் வைத்து கர்த்தருக்கு ஊழியம் செய்தோம் என்பதை பரிசோதிக்கும் வகையில் அது அக்கினிக்கு உட்படுத்தப்படும். பொன், வெள்ளி, விலையேறப்பெற்ற கல் போன்றவை அக்கினியில் போடப்பட்டாலும் எப்படி நிலைநிற்கிறதோ அதுப்போல நாம் தியாகமாக, தேவ நாம மகிமைக்காக உண்மையாக செய்த ஊழியங்கள் நிலைத்து நிற்கும். மரம், புல், வைக்கோல் போன்றவை நெருப்பில் போட்டால் அழிந்து போவது போல நாம் செய்த காரியங்கள் நம் பெருமைக்காக, நம் தேவைக்காக, நம் புகழுக்காக மட்டுமே இருந்தால் அவை எரிந்து போகும். ஒரு பலனும் நமக்கு கிடைக்காது. லோத்து எப்படி சோதோம் கொமோரா பற்றி எரிகிற போது, வெளியே கொண்டு விடப்பட்டானே ஒழிய அவன் அங்கு சேர்த்து வைத்திருந்த ஒரு பொருளையும் எடுத்து கொள்ள முடியாமற் போனது போல நாம் தப்பித்து கொள்வோமே தவிர நம் கிரியைகள் ஒன்றுக்கும் பலனில்லாமல் போகும்.

.

இது கிறிஸ்தவ ஊழியர்களுக்கு மட்டுமல்ல, ஒவ்வொரு கிறிஸ்தவர்களுக்கும் நடைபெற இருக்கும் நியாயத்தீர்ப்பு. நாம் கர்த்தருடைய நாம மகிமைக்காக எதை செய்தோமோ அது மாத்திரமே அக்கினியின் பரிட்சைக்கு நிலை நிற்கும். மற்றபடி நாம் உலகத்தில் செய்த எந்த காரியமும் அங்கு நிற்காது. அந்த நாளில் நாம் வெட்கப்பட்டு போகாதபடி, நம்முடைய குறிக்கோள்களும், நம்முடைய வழிகளும், நம்முடைய எண்ணங்களும், நம்முடைய செய்கைகளும் கர்த்தருக்கு முன்பாக சரியானதாக, சீரானதாக, தேவனுக்கு மகிமையை கொண்டு வரத்தக்கதாக இருக்கட்டும். நியாயந்தீர்க்கப்படும்போது, கிரீடங்களை பெற்று கொள்கிறவர்களாக நாம் ஒவ்வொருவரும் மாற நம் செய்கைகள் மாறட்டும். உலகத்திற்காக வாழ்ந்தது போதும், தேவனுக்கு பிரியமாக வாழ முடிவு செய்வோம். அதன்படி வாழ்ந்திடுவோம். தேவ நாமம் மகிமைப்படுவதாக, ஆமென்! அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

தேவ சித்தம் நிறைவேறட்டுமே

.
ஆவிக்குரியவன் எல்லாவற்றையும் ஆராய்ந்து நிதானிக்கிறான்; ஆனாலும் அவன் மற்றொருவனாலும் ஆராய்ந்து நிதானிக்கப்படான்.(I கொரிந்தியர் 2:15).

.
நான் செய்யும் வேலை சரியா? இப்படி செய்யலாமா? நான் எடுத்த தீர்மானம் சரியா? தவறா? என்னுடைய இந்த பழக்கம் சரிதானா? தனிமையில் இந்த சேனலை அல்லது சிடியை பார்ப்பது சரியா? குறுக்கு வழியில் பணம் வாங்கலாமா? பணி மாற்றம் அல்து பணி உயர்வு குறுக்கு வழயில்தான் பெற வேண்டுமா? பணம் சொடுத்து சீட் வாங்கலாமா? என்பன போன்ற கேள்விகள் நம்மை ஒவ்வொரு நாளும் விரட்டிக் கொண்டுதான் இருக்கின்றன. இவையனைத்திற்கும் நாம் நம்முடைய சுயாதீனத்தின் மூலம் பதில் கண்டு கொள்கிறோம். சுயாதீனம் என்பது நன்மை, தீமை அறிந்து கொள்ளும் மனிதனின் அறிவு.  இது தேவன் நமக்குக் கொடுத்திருக்கும் ஈவு. ஆனால் சுயாதீனத்தின்படி நாம் எடுக்கும் முடிவுகள் வேதத்தின்படி சரியானதா என்றும் ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டும்.

நம்முடைய அனுதின வாழ்க்கையானாலும் சரி, ஆவிக்குரிய வாழ்கையானாலும் சரி, சோதனைகள், போராட்டங்கள், நெருக்கங்கள் நடுவே நடக்கும்போது நாம் நிதானமாய் செயல்பட கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். இப்படி செய்யலாமா? என்ற சந்கேதம் கலந்த கேள்வி எழும்பும்போது அதை வேதத்தின் வெளிச்சத்தில் வைத்து சீர்தூக்கி பார்க்க வேண்டியது மிக முக்கியம்.

.

தேவன் எந்த ஒரு காரியத்தையும், அவசர அவசரமாக செய்து விட விரும்புவதில்லை. தாயின் வயிற்றில் நம்மை கருவாக்கி, பின் நாம் வளர பத்து மாதங்களை கொடுக்கிறார். உலகம் முழுவதையும் தன் வார்த்தையால் ஒரு சில வினாடிகளிலேயே உருவாக்கியிருக்கலாம். ஆனால் ஆறு நாட்களை எடுக்கிறார். ஆனால் நாம்தான் நம் சுய அறிவிற்கு என்ன தோன்றுகிறதோ அதை தாமதமின்றி நல்லதோ கெட்டதோ என்று கூட சோதித்துப் பார்க்காமல் பேசி விடுகிறோம், காரியங்களை செய்து விடுகிறோம். நம்முடைய சுயாதீனம் தேவனுடைய சித்தத்திற்கும் மேல் எப்போதும் சென்று விடக்கூடாது.
.
பிரியமானவர்களே, எப்பொழுதெல்லாம் நமக்கு ஒரு காரியத்தை செய்யும்முன் சந்தேகம் வருகிறதோ அதை உடனே செய்து விடாமல் நிதானமாய் யோசிக்க வேண்டும். வேதம் என்ன சொல்லுகிறது என்று பார்க்க வேண்டும். சந்தேகம் வரும் எந்த காரியமும் அநேகமாக தவறானாக இருக்கலாம். இந்த கட்டுரையின் ஆரம்பத்தில் கொடுக்கப்பட்ட சந்தேக கேள்விகள் உங்கள் உள்ளத்தில் எழும்பினால் அந்த காரியங்களை அப்படியே விட்டு விடுங்கள். இதுவே சிறந்தது. நாம் தேவனை நோக்கி ஜெபிக்கும்போதெல்லாம் நமக்கு சமீபமாய் இருக்கிற தேவனிடத்தில் நம்முடைய காரியங்களில் தம்முடைய ஞானத்தை தந்து உதவி செய்யும்படி கேட்போம். தேவன் காட்டுகிற வழியில் நடப்போம். நம்முடைய கிரியைகளினால் தேவனை மகிமைப்படுத்துவோம். ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

உயர்ந்த அனுபவம்

.

'அவர்கள் ஜனங்களிடத்தில் வந்த போது, ஒரு மனுஷன் அவரிடத்தில் வந்து, அவர் முன்பாக முழங்கால்படியிட்டு: ஆண்டவரே, என் மகனுக்கு இரங்கும், அவன் சந்திரரோகியாய்க் கொடிய வேதனைப்படுகிறான்; அடிக்கடி தீயிலும், அடிக்கடி ஜலத்திலும் விழுகிறான்'. - (மத்தேயு 17:14-15).

.
இயேசு கிறிஸ்துவும் அவருடன் பேதுரு, யாக்கோபு, யோவான் ஆகிய மூன்று சீஷர்களும் மறுரூப மலையிலிருந்து அப்போதுதான் இறங்கி வந்திருந்தார்கள். அந்த அனுபவம் இன்னும் அவர்கள் இருதயத்திலிருந்து அகலாதிருந்தது. மோசேயும், எலியாவும் அங்கு இயேசுவுடன் பேசி கொண்டிருந்ததை நேரில் அந்த சீஷர்கள் கண்டிருந்தனர். இயேசுவின் முகம் சூரியனை போல பிரகாசித்திருப்பதை நேரில் கண்டிருந்தனர். 'ஆஹா! என்ன ஒரு உன்னத அனுபவம் அது! அதிலேயே அப்படியே இருந்து விட்டால் எத்தனை நலமாயிருக்கும்' என்று யோசித்தபடியே, அவர்கள் அந்த நினைப்புடனே கீழே இறங்கி வந்து கொண்டிருந்தனர்.

.

அவர்கள் அப்படி இறங்கி ஜனங்களிடத்தில் வந்தபோது, நிஜ வாழ்க்கையின் பிரச்சனைகளை சந்திக்க நேர்ந்தது. ஒவ்வொரு மலை அனுபவத்திற்கு பிறகும் நிச்சயமாக ஒரு பள்ளத்தாக்கின் அனுபவம் இருக்கத்தான் செய்கிறது.

.

ஒரு வேளை ஒரு அருமையான நற்செய்தி கூட்டத்திற்கு சென்று, அங்கு பிரசங்கியாரின் பிரசங்கத்தையும், தேனிலும் இனிதான பாடல்களையும் கேட்டு விட்டு, வீடு வந்து சேரும்போது, ஒருவேளை நாம் நிஜ வாழ்க்கையின் நிஜங்களை உணரும்போது, அட, இதுதான் உண்மையான வாழ்க்கை! என்று நினைக்க தோன்றும். அப்படியே அந்த கூட்டங்களிலேயே இருந்தால் எத்தனை சந்தோஷம்! எத்தனை சமாதானம்! ஆனால், நாம் வாழ போவது, யதார்த்தமாய் இருக்க போவது நாம் வாழ போகிற வாழ்க்கைதான். நாம் சந்திக்க இருக்கிற பிரச்சனைகளைதான்.

.

'இயேசு ஞானஸ்நானம் பெற்று, ஜலத்திலிருந்து கரையேறினவுடனே, இதோ, வானம் அவருக்குத் திறக்கப்பட்டது; தேவ ஆவி புறாவைப்போல இறங்கி, தம்மேல் வருகிறதைக் கண்டார். அன்றியும், வானத்திலிருந்து ஒரு சத்தம் உண்டாகி: இவர் என்னுடைய நேசகுமாரன், இவரில் பிரியமாயிருக்கிறேன் என்று உரைத்தது' - (மத்தேயு 3:16-17). இயேசுகிறிஸ்து நினைத்திருக்கலாம், பிதாவுடனும், பரிசுத்த ஆவியானவருடனும் இருக்கும் இந்த அனுபவமல்லவா, ஐக்கியமல்லவா நான் பரலோகில் கொண்டிருந்தேன் என்று. ஆனால் அந்த உன்னத அனுபவத்திற்கு பின், உடனே அவர் சாத்தானுடன் சோதனையை சந்திக்க வேண்டியிருந்தது. உயர உன்னதமான அனுபவத்திற்கு பிறகு, பள்ளத்தாக்கை போன்ற நம்மை திணற வைக்கும் சோதனைகள் நமக்காக காத்திருக்கலாம்! கிறிஸ்து சாத்தானை வேத வார்த்தைகளால் ஜெயித்தார். மறுரூப மலையிலிருந்து கீழே இறங்கி வந்தபோது, சீஷர்களுக்கு சந்திர ரோகியாய் தவிக்கும் அந்த மகனுக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. ஆனால் இயேசுகிறிஸ்து அவனை கொண்டு வரசெய்து, அவனிலிருந்த பிசாசை அதட்டினார். அது உடனே அவனை விட்டு அகன்றது. இயேசுகிறிஸ்து உன்னத அனுபவத்திற்கு பின் வரும் பள்ளத்தாக்கை போன்ற சோதனைகளையும், பிரச்சனைகளையும் எளிதாய் சந்தித்தார். பிரச்சனைகளை தீர்த்து வைத்தார்.

.

நாமும் எப்போதும் உயர உன்னதமான அனுபவங்களிலேயே இருந்து விட முடியாது. கீழே பள்ளத்தாக்கை போன்ற சோதனைகளையும் பிரச்சனைகளையும் சந்திக்கத்தான் வேண்டும். அதில்தான் நாம் கர்த்தருக்கு கீழ்ப்படிதலையும், அவர் மேல் சார்ந்து ஜீவிக்கிற ஜீவியத்தையும் பெற்று கொள்கிறோம். அவரில் அதிகமாய் அன்பு கூர்ந்து வாழ கற்று கொள்கிறோம். நாம் கண்டு அல்ல, காணாமல் அவரை விசுவாசிக்கிறவர்கள். நாம் தான் அதிக பாக்கியவான்கள்.

.

நம்மை ஊக்குவிக்க தேவன் அவ்வப்போது அருமையான வெளிப்பாடுகளையும், தரிசனங்களையும், அனுபவங்களையும் தருகிறார். ஆனால் அதிலேயே நாம் நின்று விடக்கூடாது. நின்று விட முடியாது. பள்ளத்தாக்கின் அனுபவத்தினூடே செல்லும்போது, தேவன் நம்மோடு கூட இருப்பதை உணர்ந்து, அவரில் களிகூர்ந்து, ஜெயம் பெற்று வாழும் வாழ்க்கையே உன்னத வாழ்க்கையாகும். அப்படிப்பட்ட வாழ்க்கை வாழவே நாம் அழைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

.

'நீ தண்ணீர்களைக் கடக்கும்போது நான் உன்னோடு இருப்பேன்; நீ ஆறுகளைக் கடக்கும்போது அவைகள் உன்மேல் புரளுவதில்லை; நீ அக்கினியில் நடக்கும்போது வேகாதிருப்பாய்; அக்கினிஜுவாலை உன்பேரில் பற்றாது' - (ஏசாயா 43:2) என்று வாக்களித்த தேவன் நம் ஆறுகளை போன்ற பிரச்சனைகளிலும், அக்கினி போன்ற அனுபவங்களிலும் நம்மோடு இருக்கும்போது, நாம் பள்ளத்தாக்கின் அனுபவத்திலும் களிப்போடு கடந்து வர அவர் உதவி செய்வார். ஏனெனில் ஆறுகளை கடக்கும்போது, அவர் படகாய் வந்திடுவார். அக்கினியில் இருக்கும்போது நான்காவது ஆளாக அவர் வந்து, அக்கினியின் வாசம் கூட நம்மீது வீசாதபடி வெளியே பத்திரமாய் கொண்டு வருவார். அல்லேலூயா!

.

ஒரு நாள் இயேசுகிறிஸ்து வருவார். அவர் நம்முடைய கண்ணீரை துடைப்பார். 'பள்ளத்தாக்கில் வாழ்ந்த வாழ்க்கை போதும்' என்று அன்போடு நம்மை உயர்ந்த பரலோக வாழ்க்கைக்கு கொண்டு செல்வார். அங்கு சோதனையோ, பிரச்சனைகளோ, துன்பங்களோ, பள்ளத்தாக்கின் எந்த அனுபவங்களும் இல்லை. நாம் திரும்ப பள்ளத்தாக்கின் வாழ்க்கைக்கு வரவே மாட்டோம். உயர்ந்த உன்னத மலை போன்ற அனுபவத்திலேயே என்றென்றும் வாழுவோம். ஆமென் அல்லேலூயா! (Anudhina Manna, A Free Daily

தாயின் அன்பிலும் மேலான அன்புடையவர்

.
'ஸ்திரீயானவள் தன் கர்ப்பத்தின் பிள்ளைக்கு இரங்காமல், தன் பாலகனை மறப்பாளோ? அவர்கள் மறந்தாலும், நான் உன்னை மறப்பதில்லை'. - (ஏசாயா 49:15).

.
தாயின் அன்பிற்கு ஈடாக இந்த உலகத்தில் வேறு அன்பில்லை என்று கூறுவார்கள். தாயின் அன்பு அத்தனை வலியது, உண்மையானது. வேதமும் தாயின் அன்பை குறித்து அருமையாக வெளிப்படுத்துகிறது. ஒரு தாய் தன் கர்ப்பத்தின் பிள்ளைக்கு இரங்காமல் இருப்பாளோ? அப்படி ஒரு நாளும் நடப்பதில்லை. ஆனாலும் அப்படியே நடந்தாலும் நான் உன்னை மறப்பதில்லை என்று தேவன் நம்மை பார்த்து கூறுகிறார்.

.

சமீபத்தில் நான் பார்த்த ஒரு காட்சி என் மனதை உருக்கியது. ஒரு 38 வயதுள்ள பெண் மூளை வளர்ச்சி குன்றியவள், அவளுக்கு வலிப்பு வியாதியும் உண்டு. அவளால் சரியாக பேச முடியாது. அவளுக்கு வலியானாலும் சரி, சந்தோஷமானாலும் சரி, பசியானாலும் சரி, அவளால் கத்ததான் முடியும். வார்த்தைகள் வாயிலிருந்து வராது. நன்கு சாப்பிட்டு, உடல் பருமனாக காணப்பட்டது. அவளை பார்த்து கொள்ளும்படி ஒரு பெண் இருந்தாள். இருப்பினும் அவளுடைய வயது சென்ற தாயார் அவள் அருகிலேயே உட்கார்ந்து, அவள் கத்தும்போதெல்லாம் அவள் தலையை வருடி, அவளை தேற்றி. அமைதி படுத்த முயன்று கொண்டிருந்தார்கள்.

.

அந்த வயதான தாயாரை பார்த்த போது என் மனம் பரிதாபம் கொண்டது. அவர்களிடம் போய் 'இந்த உங்கள் மகள் இப்படி ஆவதற்கு என்ன காரணம்?' என்று விசாரிக்க ஆரம்பித்தேன். அவர்கள் சொன்ன சம்பவம் என்னை உருக்கிற்று. இந்த பெண் வயிற்றில் இருக்கும்போது, அவர்களுடைய ஒரே மகன், நான்கு வயதுள்ளவன், தெருவை கடக்க முயன்றபோது, காரில் மோதி, அந்த இடத்திலேயே மரித்து போனான். அதை கண்ட அவர்களின் இருதயம் நொறுங்குண்டது. வயிற்றிலும் வாயிலும் அடித்து அழுது அழுது மிகவும் கலங்கி எப்பொழுதும் அழுதபடி இருந்தார்கள். அவர்களின் அந்த நிலை வயிற்றில் உள்ள குழந்தையை தாக்கியது. அந்த குழந்தை பிறந்த போது மூளை வளர்ச்சி குன்றியதாக, எந்த ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லாததாக பிறந்தது. அதற்கு பின் பிறந்த குழந்தைகள் சாதாரணமானதாக பிறந்தாலும், இ;ந்த குழந்தையை பராமரிப்பது பெரிய காரியமாக காணப்பட்டது.

.

மற்ற பிள்ளைகள் எல்லாரும் திருமணமாகி கணவர் வீட்டிற்கு போய் விட்டார்கள். இப்போது தனித்து விடப்பட்டவர்கள் தகப்பனும் தாயும் அந்த பிள்ளையும் மாத்திரமே. தகப்பனும் அந்த பெண்ணின் 30ஆவது வயதில் மரித்து போனார். தாய் மிகவும் நலிந்த சரீரமும், பெலவீனமுமானவர்கள். அவர்களுக்கும் இருதய நோய் இருந்து மருந்து மாத்திரை சாப்பிட்டு கொண்டிருக்கிறார்கள். அந்த வயதிலும் அவர்கள் அந்த பெண்ணை குளிப்பாட்டி, கழுவி, உணவு ஊட்டி பராமரித்து வருகிறார்கள். அந்த பெண்ணுக்கு சிறு காய்ச்சல் என்றாலும், நமக்கு பாரமாயிருக்கிறாளே, மரித்து போகட்டும் என்று விட்டுவிடாமல், டாக்டரிடம் கூட்டி சென்று மருந்துகளை வாங்கி கொடுத்து கவனித்து கொள்கிறார்கள். அந்த நிலையை பார்த்த போது என் கண்கள் கலங்கியது. இன்னும் எத்தனை காலம் இப்படி நடக்குமோ தெரியாது.

.

ஒரு தாய் தன் பிள்ளைக்கு தன் வியாதியின் மத்தியிலும், பெலவீனத்தின் மத்தியிலும் ஒன்றுக்குமே பிரயோஜனமில்லாத போதும் தன் பிள்ளை என்ற ஒரே காரணத்தினால், அது உயிரோடு இருப்பது தனக்கு பாரம் என்று நினையாதபடி தன் உயிரையே கொடுத்து வளர்க்கும் தாய்க்கு நிகரான அன்பு யாருக்கு உண்டு? நம் தேவனுக்கு மாத்திரமே உண்டு!!!

.

வேதம் சொல்கிறது, அப்படிப்பட்ட 'ஸ்திரீயானவள் தன் கர்ப்பத்தின் பிள்ளைக்கு இரங்காமல், தன் பாலகனை மறப்பாளோ? அவர்கள் மறந்தாலும், நான் உன்னை மறப்பதில்லை' என்று. நம் தேவன் அந்த தாயிலும் மேலான அன்புள்ளவர். அவர் ஒருபோதும் நம்மை மறப்பதில்லை. சில பெற்றோர் தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு விரோதமாக காரியங்ளை செய்யலாம். பெற்றோரை குறித்து அனுதினமன்னாவில் எழுதியிருந்தபோது, ஒரு வாசகர் தன் பிரச்சனைகளை பகிர்ந்து கொண்டார். அவருடைய தாயார் அவர்கள் விரும்பிய பெண்ணை திருமணம் செய்யாமல், மகன் காதலித்த பெண்ணை மணந்ததற்காக மகனுக்கு விரோதமாக அநேக உபத்திரவங்களையும், மந்திரங்களையும் ஏவி விட்டதாக எழுதியிருந்தார். அப்படிப்பட்ட பெற்றோரும் இந்த உலகத்தில் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். சில தாய்மார், பிறந்த குழந்தை திருமண கட்டிற்கு வெளியே பிறந்ததால் பிறந்த குழந்தையை குப்பை தொட்டியில் போட்டு விட்டு செல்கிறார்கள்.

.

அப்படிபட்டதாக தாயானவள் மறந்தாலும், கெட்ட செயல்களை செய்தாலும், நம் தேவன் நம்மை மறப்பதில்லை. அவர் நம் மேல் வைத்த அன்பு குறைவதில்லை. உலகத்தில் யார் நம்மை கைவிட்டாலும் நம்மை கைவிடாத தேவன் ஒருவர் உண்டு. நான் உங்களை திக்கற்றவர்களாய் விடேன் என்று வாக்குதத்தம் செய்தவர் நம்மை ஒரு நாளும் திக்கற்றவர்களாய் விடவே மாட்டார். தாயினும் தந்தையினும் நம் மேல் அதிகமாய் அன்பு கூர்ந்து, நம்மை அணைத்து கொள்வார். நம் கண்ணீரை துடைப்பார். என் தகப்பன் எங்களைவிட்டு மரித்து போனபோதும், என் தாய் என்னை விட்டு கடந்து போன போதிலும், என் தேவன் என்னை கைவிடாமல், என் வாஞ்சைகளை அறிந்து, என் தேவைகளை சந்தித்து, என்னை கரம் பிடித்து என்னை வழிநடத்தின தேவன் இன்றும் மாறாதவராயிருக்கிறார். திக்கற்ற பிள்ளைகளுக்கு அவரே தகப்பன் என்ற வசனத்தின்படி அவரே தகப்பனாக தாயாக இருந்து வழிநடத்தி வருகிறார்.

.

ஒருவேளை நீங்கள் நினைக்கிறீர்களோ, எனக்கு யாரும் இல்லை, என் தகப்பனும் என் தாயும் என்னை கைவிட்டார்கள் என்று? 'என் தகப்பனும் என் தாயும் என்னைக் கைவிட்டாலும், கர்த்தர் என்னைச் சேர்த்துக்கொள்ளுவார்' (சங்கீதம் 27:10) என்று தாவீது சொல்வது போல நம் நம்பியிருக்கிற அனைவரும் நம்மை கைவிட்டாலும் நம் தேவன் நம்மை கைவிடமாட்டார். அவர் நம்மை சேர்த்து கொள்வார். மனம் தளர்ந்து போகாதிருங்கள். யாருமே எனக்கு இல்லையே என்ற அங்கலாய்ப்பு வேண்டாம். வானத்தையும் பூமியையும் உண்டாக்கின சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் உங்களுக்கு தகப்பனாக இருந்து உங்களை தாங்குவார், உங்களை தேற்றுவார், உங்களை ஆற்றுவார், உங்களை விசாரிப்பார். என்னை தேற்றி வழிநடத்தின தேவன் உங்களையும் தேற்றி, உங்கள் கண்ணீரையும் துடைப்பார். அவருடைய அன்பில் மூழ்கி, அவரை நாமும் நேசிப்போமா? அவர் நம்மை அன்புகூர்ந்தபடி நாமும் அவரில் அன்புகூருவோமா?
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

சுமக்க வேண்டிய சிலுவை

.

சிலுவையைப் பற்றிய உபதேசம் கெட்டுப்போகிறவர்களுக்குப் பைத்தியமாயிருக்கிறது, இரட்சிக்கப்படுகிற நமக்கோ அது தேவபெலனாயிருக்கிறது .- (1 கொரிந்தியர் 1:18).

,
ஒரு மோட்சப்பிரயாணி வாக்குதத்தம் செய்யப்பட்ட மகிமையான தேசத்தை நோக்கி பயணம் செய்துக் கொண்டிருந்தான். தன்னுடைய பாரமான சிலுவையை சுமந்துக் கொண்டு அவன் மகிழ்ச்சியாக பயணம் செய்துக் கொண்டிருந்தான்.

.

பயணத்தில் ஏற்பட்ட களைப்பின் காரணமாக ஒரு நிழலைக் கண்டு அங்கு ஓய்வெடுக்கும்படி தங்கினான். ஓய்வாக படுத்திருக்கும்போது, அருகிலுள்ள காட்டில் ஒரு மனிதன் மரத்தை வெட்டிக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டான்.

.

அந்த மனிதனிடம், 'நண்பா, என்னுடைய இந்த சிலுவை மிகவும் பாரமாக இருக்கிறது. அதை நான் கொஞ்சம் வெட்டித்தள்ளட்டும். பின் அதை சுமப்பதற்கு எனக்கு இலகுவாக இருக்கும்' என்று சொல்லி, அந்த மனிதனிடம் கோடாரியை வாங்கி, தன்னுடைய சிலுவையின் நீளத்தை வெட்டி, சிறிதாக்கி, தன்னுடைய பாரத்தை குறைத்துக் கொண்டான்.

.

சிலுவையின் பாரம் குறைவாக இருந்தபடியால் பிரயாணம் எளிதாக இருந்தது. வெகுசீக்கிரமே வாக்குததத்தம் செய்யப்பட்ட தேசத்தின் அருகாமையில் வந்து விடடான். அங்கு தூரத்தில் மகிமையான தேசத்தை பார்த்த அவன் அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. 'என் தேவனை முகமுகமாக காணப்போகிறேனே' என்று பேரானந்தம் கொண்டான்.

.

அவன் அருகில் வந்து சேர்ந்தபோது, அந்த மகிமையான தேசத்தை கடக்க ஒரு பிளவு காணப்பட்டது. அதை எப்படி கடப்பது என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தபோது, 'உன் சிலுவையை இணைப்புப் பாலமாக வைத்து அந்த பிளவைத்தாண்டி வா' என்ற சத்தம் கேட்டது. உடனே மகிழ்ச்சி நிறைந்தவனாக தன் சிலுவையை எடுத்து அந்த பிளவில் வைத்தபோது, அதன் நீளம் பற்றாமல் போனது.

.

அவன் பாரமாக இருக்கிறது என்று எந்த அளவு நீளத்தை குறைத்தானோ அதே அளவு அந்த பிளவை தாண்ட தேவைப்பட்டது. 'ஐயோ என் சிலுவையை வெட்டி சிறிதாக்காமல் இருந்திருந்தேனானால் நான் மகிமையின் தேசத்தை இந்நேரம் சென்று சேர்ந்திருப்பேனே, இபபோது நான் என்ன செய்வேன்' என்று கதறினான்.

.

திடீரென்று கண் விழித்து எழுந்தான். தான் கண்டது சொப்பனம்தான் என்று அவனுக்கு புரிந்தது. தன் அருகிலிருந்த பாரசிலுவையை கட்டி அணைத்துக் கொண்டான். எந்த சூழ்நிலையிலும் எனக்கு கொடுக்கப்பட்ட சிலுவையை நான் குறைக்க நினைக்க மாட்டேன் என்று தீர்மானித்தான். தன் பயணத்தை தொடர்ந்து, மகிமையான தேசத்தை சென்றடைந்தான். அல்லேலூயா!

.

பிரியமானவர்களே, நம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு சிலுவை கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்த நாட்களில் சிலர் நாம் சிலுவையை சுமக்க வேண்டியதில்லை என்று கூறுகின்றனர். ஆனால் இயேசுகிறிஸ்து 'அப்பொழுது, இயேசு தம்முடைய சீஷர்களை நோக்கி: ஒருவன் என்னைப் பின்பற்றி வர விரும்பினால், அவன் தன்னைத் தான் வெறுத்து, தன் சிலுவையை எடுத்துக்கொண்டு என்னைப் பின்பற்றக்கடவன்' (மத்தேயு 16:24) என்று கூறினார்.

.

கிறிஸ்துவை பின்பற்ற விரும்பினால் நாம் நம்மை வெறுத்து, நம்முடைய சிலுவையை எடுத்துக் கொண்டு அவரை பின்பற்ற வேண்டும். கர்த்தருடைய சிலுவையை அல்ல, நம்முடைய சிலுவையை எடுத்துக் கொண்டுதான் பின்பற்ற வேண்டும். அப்படி பின்பற்றும்போது, நம்முடைய சிலுவை பாரமாக இருக்கிறது என்று சிலுவையை எடுத்துச் செல்லாமல் இருப்போமானால், ஒருவேளை நாம் மகிமையான தேசத்தை சென்று சேர முடியாமற் போகலாம்.சிலுவையை எடுத்துச் செல்லாமல் இருப்பது என்பது எந்த நாளும் நம் குறைகளையும், பாடுகளையும், துன்பங்களையும், வேதனைகளையும் முறுமுறுத்துக் கொண்டே இருப்போமானால் அது நாம் சிலுவை சுமக்க தயங்குவதற்கு ஒப்பாகும்.

.

'தன் சிலுவையைச் சுமந்துகொண்டு எனக்குப் பின்செல்லாதவன் எனக்குச் சீஷனாயிருக்கமாட்டான்' (லூக்கா 14:27) என்று இயேசுகிறிஸ்து கூறினார். நாம் அவருடைய சீஷர்களாக இருக்க வேண்டுமானால், நம் சிலுவையை சுமந்து அவருக்கு பின் செல்ல வேண்டும்.

.

நம் வாழ்க்கையில் சிலுவையை போன்ற துன்பங்களும், துக்கங்களும், துயரங்களும் வந்து சேர்ந்தாலும், நாம் அவற்றை சுமந்து, கர்த்தருடைய வழியில் அவரை பின்பற்றும்போது, 'வருத்தப்பட்டுப் பாரஞ்சுமக்கிறவர்களே! நீங்கள் எல்லாரும் என்னிடத்தில் வாருங்கள்; நான் உங்களுக்கு இளைப்பாறுதல் தருவேன்' (மத்தேயு 1:28) என்று சொன்னவர் நமக்கு இளைப்பாறுதலை நிச்சயமாக தருவார். அல்லேலூயா!

.

கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை ரோஜாப்பூக்கள் விரிக்கப்பட்ட வாழ்க்கை அல்ல, அது பாடு நிறைந்த வாழ்க்கையாக இருந்தாலும், கர்த்தர் அதன் நடுவில் இருந்து நம் பாதையை செவ்வைப்படுத்துவார். நம்முடைய பாரங்களை பாடுகளை அவர் ஏற்றுக் கொள்வார். அல்லது சுமப்பதற்கு தாங்குவதற்கு ஏற்ற பெலனை தருவார். ஆமென் அல்லேலூயா! (Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

பாடுகளை பொறுமையோடு சகித்தல்

நீங்கள் நன்மைசெய்து பாடுபடும்போது பொறுமையோடே சகித்தால் அதுவே தேவனுக்குமுன்பாகப் பிரீதியாயிருக்கும். - (1 பேதுரு 2:20).

.
கர்த்தருக்கு பயந்த ஒரு சகோதரன் வேலை செய்யும் இடத்தில் அவருடன் வேலை செய்யும் சிலர் அவருக்கு மிகவும் தொந்தரவு கொடுத்துக் கொண்டே இருந்தார்கள். அவருக்கு சேர வேண்டிய விடுமுறையை தடுத்தும், கிடைக்க வேண்டிய பங்குகளை கொடாமலும், அவர் மேல் குறைகளாக மேலிடத்திற்கு தெரிவித்தும் மிகவும் இடைஞ்சலாக இருந்து வந்தார்கள். அவர்களின் அநீதியான பொய் காரியங்கள் அவர்களிடமிருந்து மாறும்படியாக இந்த சகோதரன் கர்த்தரிடம் தினமும் மன்றாடியும் எந்த மாற்றமும் அவர்களிடம் ஏற்படவில்லை. ஒரு நாள் மிகவும் சோர்ந்து போய் ஆண்டவரிடம் ஜெபித்து, 'ஏன் ஆண்டவரே நான் எத்தனை நாட்களாக ஜெபித்துக் கொண்டிருக்கிறேன், ஏன் அவர்களை மாற்ற மாட்டேன் என்கிறீர்' என்று மிகவும் சோர்வுடன் கேட்டார். அதற்கு ஆண்டவர், 'மகனே, நீ அவர்களை மாற்றும்படி மன்றாடிக் கொண்டிருக்கிறாய். ஆனால் நானோ உன்னை மாற்றுவதில் தீவிரமாயிருக்கிறேன்' என்றார். இதுபோன்ற சோதனைகளின் வழியாக தேவன் அவரை தாம் விரும்பும்படி தன்னை மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதை உணர்ந்து பெரிய சமாதானத்தை பெற்றார்.
.
சில நேரங்களில் மற்றவர்களின் மாறாத, தவறான மனநிலைகளின், அவர்கள் படுத்தும் பாடுகளின் வழியாக தேவன் தம்முடைய பிள்ளைகளை தமக்கேற்றபடி மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார் என்பது உண்மை. சவுல் தாவீதின் மேல் எந்தக் காரணமும் இல்லாமல் எரிச்சல் கொண்டார். அவருடைய தேவையற்ற கோபம், பொறாமை, எரிச்சல், விரோதம் ஆகிய தவறான மனநிலைகளால் தாவீது பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டார். தேவன் நினைத்திருந்தால் சவுலின் பொல்லாத மன இயல்புகளை மாற்றி தாவீதிற்கு உதவி செய்திருக்க முடியும்
.
ஆனால் தேவனுடைய பார்வை வித்தியாசமாயிருந்தது. சவுலின் கோபம், பொறாமை, விரோதம் ஆகிய நெருப்புகளை தாவீதைப் புடமிடுவதற்கு அவர் உபயோகித்துக் கொண்டார். சவுலை மாற்றுவதை விட தாவீதை தம்முடைய நோக்கத்திற்கும் திட்டத்திற்கும் ஏற்ப மாற்றி அவரை ஒரு சிறந்த இராஜாவாக பக்குவப்படுத்துவதே அவருடைய பிரதான நோக்கமாயிருந்தது.
.
மற்றவர்களின் அநீதியான எரிச்சல், கோபம், பொறாமை ஆகியவற்றை மாற்றுவதைவிட, தம்மை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்கு பொறுமை, தாழ்மை, சாந்தம், சகிப்புத்தன்மை ஆகிய விசேஷித்த குணங்களை உடையவர்களாக மாற்றும்படியாகத்தான் தேவன் விரும்புகிறார்.
.
நம்முடைய ஜெபங்கள் மற்றவர்களின் பொல்லாத மன நிலைகளை மாற்றவில்லை என்றால், நாம் அவைகளை பொறுமையாய் சகிக்கவும், ஏற்கவும் தாங்கவும் தக்கதாக நம்மை தேவன் மாற்றிவிட ஒப்புக் கொடுக்க வேண்டும். அது ஒரு பெரிய சமாதானத்தை நமக்கு கொண்டு வரும்.
இந்த உண்மையை நாம் புரிந்துக் கொண்டால், நமக்கு விரோதமாக எத்தனைப் பேர் எத்தனைத்தான் பேசினாலும், காரியங்களை செய்தாலும் நாம் பொறுமையாக சகிக்க முடியும். அதன் பின் பெரிய ஆசீர்வாதத்தினால் தேவன் நம்மை நிறைக்க இருக்கிறார் என்று உணரும்போது, நாம் அனுபவிக்கிற பாடுகள் யாவும் ஒன்றுமில்லாதவைகளைப் போல ஆகும்.
.
ஒருவேளை நீங்கள் வேலை செய்யுமிடத்திலும் இதுப்போன்ற நிலைமைகளில் கடந்து சென்றுக் கொண்டிருக்கிறீர்களோ? 'நான் எத்தனையோ நாளாக ஜெபித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். அவன் நன்றாகத்தான் இருக்கிறான். இன்னும் அதிகமாக எனக்கு விரோதமாக செயல் படுகிறான்' என்று சொல்கிறீர்களோ, அவன் மூலமாக தேவன் நமக்கு சகிப்புத்தன்மை, பொறுமை, தாழ்மை ஆகியவற்றை கற்றுக் கொடுத்து, நம்மை அவர் விரும்பும் பாத்திரமாக மாற்ற விரும்புகிறார் என்பதே உண்மை.
.
'நீங்கள் நன்மைசெய்து பாடுபடும்போது பொறுமையோடே சகித்தால் அதுவே தேவனுக்குமுன்பாகப் பிரீதியாயிருக்கும்' என்ற வசனத்தின்படி பாடுகளை பொறுமையோடே சகித்து, தேவன் விரும்புகிற பாத்திரங்களாக மாறி, அவருக்கு பிரயோஜனமாயிருப்போமா? ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

உன் திராணிக்கு தக்கதை செய்

.

நன்மைசெய்யும்படி உனக்குத் திராணியிருக்கும்போது, அதைச் செய்யத்தக்கவர்களுக்குச் செய்யாமல் இராதே. - (நீதிமொழிகள் 3:27).

.
திடீரென்று ஆற்றில் வெள்ளம் ஏற்பட்டு தண்ணீர் கரைபுரண்டு ஓடியது. அதில் ஒரு பெண் அடித்து செல்லப்பட்டு தத்தளித்து கொண்டிருந்தாள். அதை அவ்வழியே வந்த துறவி ஒருவர் கவனித்தார். உடனே தாமதமின்றி ஆற்றில் குதித்து அப்பெண்ணை தூக்கி தோளில் போட்டு கொண்டு அக்கரைக்கு சென்று அவளை இறக்கி விட்டார். அப்பெண்ணும் தன்னை காப்பாற்றிய துறவிக்கு உள்ளத்திலிருந்து நன்றி கூறினாள். துறவியும் அவருடன் வந்த சீஷனும் தங்கள் பயணத்தை தொடர்ந்தனர். சற்று தொலைவு சென்ற பிறகு சீஷன் மெதுவாக, 'என்ன இருந்தாலும் நீங்கள் அந்த பெண்ணை தொட்டு தூக்கியிருக்க கூடாது' என்றான். அதற்கு துறவி 'எனது துறவறத்தை காட்டிலும் ஒரு உயிர் முக்கியமானதல்லவா? ஆகவே காப்பாற்றினேன், நான் அவளை எப்போதோ இறக்கி விட்டேன். ஆனால் நீயோ இன்னும் சுமந்து கொண்டே இருக்கிறாயே' என்று கூறினார்.

.

நாம் இந்த கதையில் வாசித்தபடி இரண்டு விதமான மக்களை இந்த உலகத்தில் பார்க்க முடியும். ஒன்று அந்த துறவியை போல உடன் இருப்பவர்கள் என்ன நினைப்பார்கள் என்றோ, அல்லது குற்றம் சாட்டுவார்கள் என்றோ பயப்படாமல் மற்றவர்களுக்கு, குறிப்பாக கட்டாயம் உதவி தேவைப்படுபவர்களுக்கு உதவி செய்கிறவர்கள். இரண்டாவது அந்த சீஷனை போல நாம் என்ன நல்ல காரியம் செய்தாலும் அதை தவறான கண்ணோட்டத்துடன் பார்த்து நம்மை எப்பொழுதும் குறை சொல்லும் மக்கள் கூட்டம். இதை படிக்கிற நீங்கள் 'என்னுடைய நிலைமையும் இப்படித்தான் இருக்கிறது, ஆபத்தில் உள்ளவர்களுக்கும் தேவையோடும் உள்ளவர்களுக்கும் உதவி செய்ததால் தேவை இல்லாத குற்றச்சாட்டுகளும் நிந்தனைகளும் என்மேல எழும்புகிறது. எனவே இப்பொழுது எனக்கு நன்மை செய்ய ஆசையும் சக்தியும் இருந்தும் மற்றவர்கள் என்ன நினைப்பார்களோ என பயந்து யாருக்கும் நான் உதவி செய்வதில்லை' என வாழ்வீர்களானால் இன்றைக்கே அந்த மனுஷ பயத்தில் இருந்து வெளியே வாருங்கள். நீங்கள் உதவி செய்ததை தவறாக புரிந்து கொண்டு குற்றம் சாட்டுபவர்களையும் அந்த குற்றச்சாட்டையும் மறந்துவிட்டு அடுத்து ஆண்டவருக்காக என்ன செய்யமுடியுமோ அந்த வேலையில் உங்கள் கவனத்தை திருப்புங்கள். அப்பொழுதுதான் நீங்கள் தெளிந்த புத்தியுள்ள கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை வாழ முடியும்.

.

ஒருமுறை அகஸ்டின் ஜெபக்குமார் அண்ணனிடம், ' நான் கர்த்தருக்காக செய்கிற காரியங்களை விமரிசித்து, என்னை மோசமாய் பேசுகிற ஆட்கள் இங்கு உண்டே, என்ன செய்வது' என்றபோது, அவர், 'நீ மற்றவர்கள் என்ன விமரிசிக்கிறார்கள் என்று கேட்டு, எதையும் செய்யாதே, மற்றவர்கள் கர்த்தருக்காக எதையும் செய்யாவிட்டால், நீ போய் அதை செய்' என்று கூறினார். நாம் 'ஐயோ இவர் இப்படி சொல்லிவிட்டாரே, இனிமேல் நான் எதையும் செய்ய மாட்டேன்' என்று மனம் உடைந்து உட்கார்ந்தால், அவ்வளவுதான், உங்கள் தரிசனமும், நீங்கள் கர்த்தருக்காக எழும்பி பிரகாசிப்பதும் அப்படியே முடிந்து போய்விடும். நாம் எதை செய்தாலும், அதை மோசமாய் பேசுகிற கூட்டம் எப்போதும் உண்டு. நமது ஆண்டவரும் மூன்றறை வருடங்கள் தம்மை தவறாக புரிந்து கொண்டவர்கள் மத்தியிலும், குற்றம் கண்டுபிடித்த மக்கள் மத்தியிலும்தான் ஊழியம் செய்தார். உதாரணமாக, ஒரு ஓய்வுநாளில் ஜெப ஆலயத்தில் சூம்பின கையையுடைய ஒரு மனிதனை இயேசு சுகமாக்க விரும்பி அந்த ஆலயத்தில் உள்ள மக்களிடம் 'ஓய்வுநாளில் நன்மை செய்வது சரிதானே?' என்று கேள்வி கேட்டார். ஆனால் அவர்கள் ஒரு மனிதன் சுகமாவதை விட அந்த மனிதனை ஓய்வுநாளில் இயேசு சுகமாக்கினதால் அவரை குற்றம் சாட்ட வேண்டும் என்ற மனநிலைமையில் இருந்ததால் அவருக்கு ஒரு பதிலும் சொல்லவில்லை. இவர்கள் குற்றம் சாட்டுவார்கள் என்றும், தன்னை கொலை செய்ய ஆலோசனை பண்ணுவார்கள் என்றும் ஆண்டவர் இயேசு முன்னமே அறிந்திருந்தும் அவர்களுக்கு பயந்து அந்த மனிதனை சுகமாக்காமல் விடவில்லையே!

.

பிரியமானவர்களே, நாமும் நம்முடைய ஆண்டவராகிய இயேசுகிறிஸ்துவை போல, நம்மை தவறாக புரிந்து கொள்ளுகிற, குறை சொல்லுகிற மனிதர்களுக்கு பயப்படாமல், நம்முடைய குறுகிய வாழ்நாளில் நம்மால் எந்த அளவுக்கு கர்த்தருக்காகவும், ஆபத்தில் உள்ளவர்களுக்காகவும், தேவையில் உள்ளவர்களுக்காகவும் உதவி செய்ய முடியுமோ அந்த அளவு செய்து, அவருக்கு சாட்சியாக வாழ்ந்து விடுவோமா? அதை காணும் கர்த்தர் உள்ளம் மகிழும். பரலோகத்தில் உங்கள் பலன் மிகுதியாயிருக்கும். ஆமென் அல்லேலூயா! (Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

தாழ்வு மனப்பான்மை நீங்கட்டும்

எழும்பிப் பிரகாசி; உன் ஒளி வந்தது. - (ஏசாயா 60:1).

.
நம்மிடமில்லாத சில காரியங்களை பிறரிடம் காண நேரிடும்போது நாம் நம்மை ஒன்றுக்கும் உதவாதவர்கள் என்று எண்ணி விடுகிறோம். நம்மில் அநேகருக்கு நம்மை குறித்தே தாழ்வு மனப்பான்மை உள்ளது. இந்த தாழ்வு மனப்பான்மை பிறர் முன்பு நம்மை செயலற்றவர்களாக மாற்றி விடுகிறது. நாம் பெருமையுள்ளவர்களாக இருந்தால் பிறரை மதிக்க மாட்டோம். தாழ்மையுள்ளவர்களாக இருந்தால் எவரையும் உயர்வாய் மதிப்பிடுவோம். ஆனால் நம்மையே மட்டமாக மதிப்பதே தாழ்வு மனப்பான்மை ஆகும். பொதுவாக வாலிபர்களையே அதிகம் தாக்கும் தாழ்வு மனப்பான்மையின் தன்மையை காண்போமா?

.

முதவாவதாக உடலின் நிறம், அழகு, உயரம், ஊனம் இவைகள் தாழ்வு மனப்பான்மையை உருவாக்கலாம். அமெரிக்க அதிபரான ஆபிரகாம் லிங்கன் அவரது முகத்தோற்றத்தினால் பலமுறை கேலிக்கு உள்ளானார். ஒரு முறை ஒரு பெண், லிங்கனிடம், 'நான் பார்த்தவர்களுள் நீதான் மிகவும் அவலட்சணமானவன்' என்றாள். ஆனால் இந்த கேலிகளால் அவர் சோர்ந்து வீட்டிற்குள் முடங்கவில்லை. அடிமைதனத்தை ஒழிக்க துணிந்து செயலாற்றினார். அவருடைய பக்தி வாழ்க்கை, ஜெபம், மன உறுதி, தியாகம் மற்றும் ஏழைகள் மீது கொண்டிருந்த இரக்கம் அவரை அமெரிக்காவின் தலைசிறந்த அதிபராக்கியது.

.

வேதத்திலிருந்து கூற வேண்டுமென்றால் நாலறை அடி உயரமே இருந்த பவுல் உலகத்தையே கலக்கினார். திக்குவாயான மோசே இலட்சக்கணக்கான இஸ்ரவேல் இஸ்ரவேல் மக்களை நடத்தி சென்றார். சாலமோன் ராஜாவுக்கு அநேக அழகு மிகுந்த மனைவிமார் இருந்தாலும், கறுப்பு நிறமாயிருந்த சூலமித்தியாள் மீதே அதிக பிரியம் வைத்திருந்தார். அழகு என்பது நிறத்திலும் உடல் அமைப்பிலும் இல்லை. உள்ளத்தில் காணப்படும் நற்குணத்தில் தான் உள்ளது.

.

அடுத்ததாக, நமது பிறப்பு மற்றும் குடும்ப பின்னணியை குறித்து தாழ்வு மனப்பான்மை கொள்ளுகிறவர்கள் அநேகர் உண்டு. ஒரு விபச்சாரியின் மகனாக பிறந்தாலும், உற்றாரால் புறக்கணிக்கப்பட்டாலும் யெப்தாவை தாழ்வு மனப்பான்மை தாக்கவில்லை - (நியாயாதிபதிகள் 11:12,19) சாதிக்க முடியும் என்ற தன்னம்பிக்கை அவருக்கு இருந்தது. ஏழ்மையான குடும்ப பின்னணியை குறித்து நம்மையே குறைவாக மதிப்பிடாமல், நாம் தேவனின் இராஜரீக கூட்டத்தார் என எண்ணி பெருமிதம் கொள்ளுவோம்.

.

கடைசியாக ஆங்கிலத்தில் சரளமாக பேசுபவர்களை அறிவாளிகளாகவும், ஆங்கிலம் தெரிந்தாலும் பேச முடியாவிட்டால் ஒன்றும் தெரியாத அடிமுட்டாள்கள் என்றும் நம்மை நாமே குறைவாக மதிப்பிட்டு சோர்ந்து போகிறோம். இன்றைய உலகில் ஆங்கில பேச்சறிவு அவசியமே. பேச கற்று கொள்வது கடினமானதோ முடியாததோ அல்ல. நான் படித்த இடத்தில் ஆங்கிலத்தில் தான் பேச வேண்டும், தவறி தமிழில் பேசினால் அதற்கு அபராதம் உண்டு. ஆகவே பள்ளியில் இருக்கும்போது யாருமே எதுவும் பேச மாட்டோம். ஆனால் படித்து முடித்து வேலைக்கு சேர்ந்தபோது, அவசியம் ஆங்கிலத்தில் பேச வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. என்னுடைய உறவினர் பிள்ளைகள் வெளிநாட்டில் வளர்ந்தவர்கள். அவர்களுக்கு தமிழ் பேச வராது. அவர்களிடம் ஆங்கிலத்தில் பேசினால் தவறு வந்து, அவர்கள் 'ஐயெ இவர்களுக்கு ஆங்கிலம் பேச தெரியவில்லையே' என்று சொல்வார்களோ என்றும், வெட்கமும், அவமானமும் ஏற்படுமே என்றும் பயந்து பேசாமலேயே இருந்து, கடைசியில் தைரியமாக, தவறாக இருந்தாலும் பேச ஆரம்பித்து, ஆரம்பத்தில் திக்கி திணறி பேசி, இரண்டு அல்லது மூன்று வருடங்களில் நன்கு பேச ஆரம்பித்து விட்டேன். ஆகவே ஆங்கிலம் ஒன்றும் பேச முடியாத மொழியல்ல, கஷ்டமான தமிழையே நாம் பேசும்போது ஆங்கிலம் பேசுவது ஒன்றும் பெரிய காரியமல்ல நிச்சயம்! கண்டிப்பாக மற்றவர்களோடு, தவறாக இருந்தாலும் பேச ஆரம்பிக்கும்போது, நிச்சயமாக சீக்கிரம் நீங்களும் பேச ஆரம்பித்து விடுவீர்கள்! உங்களுக்குள் இருக்கும் தாழ்வு மனப்பான்மையிலிருந்து வெளியே வாருங்கள்!

.

தெலுங்கு பேசுபவர்களில் அநேகருக்கு ஆங்கிலமோ, ஹிந்தியோ பேச அறவே தெரியாது. ஆனால் அவர்கள் வெளிநாடுகளுக்கு சென்று வேலை செய்து சம்பாதித்து வருகிறார்கள். அவர்களில் அநேகர் பள்ளி படிப்பை கூட தாண்டாதவர்கள். நீங்கள் நன்கு படித்தவர், எதற்காக ஆங்கிலத்தில பேசுவதற்கு தயங்க வேண்டும்? தைரியமாய் பேச ஆரம்பியுங்கள்.

.

இப்படி தாழ்வு மனப்பான்மையில் வாழும் சகோதர, சகோதரிகளே, பிறரோடு உங்களை ஒப்பிட்டு பார்க்காதீர்கள். தாழ்வு மனப்பான்மையால், உங்கள் தன்னம்பிக்கையை இழந்து விடாதபடி ஜாக்கிரதையாக இருக்க வேண்டும். என்னை போன்ற அமைப்புடனும், குணத்துடனும் யாருமே உருவாக்கப்படவில்லை, என்னை தனித்தன்மையுடன் தேவன் படைத்துள்ளார் என்ற உண்மையே உள்ளத்தில் இருக்கட்டும். நிறத்தையும், அழகையும் எண்ணி சோர்ந்து போகாதிருங்கள். நீங்கள் தேவனுடைய சாயலில் உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறீர்கள் என்பதை மறந்து போகாதீர்கள். சந்தர்ப்பம் வரும்போது, தாழ்வு மனப்பான்மை கொண்டு அமைதியாயிருக்காமல் தைரியமாக உங்கள் தாலந்துகளை வெளியே கொண்டு வாருங்கள். உங்களை பற்றிய தேவ திட்டத்தை உணர்ந்து அதை சிறப்பாக செய்ய முயற்சியெடுங்கள். உலகில் அற்பமாய் எண்ணப்பட்டவர்களை கொண்டுதான் தேவன் பெரிய காரியங்களை செய்தார். உங்களை கொண்டும் பெரிய காரியங்ளை தேவன் செய்வார். எழும்பி கர்த்தருக்காக பிரகாசிப்போம்! ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

மற்றவர்களுக்கு முன் மாதிரி

.
நீ வார்த்தையிலும், நடக்கையிலும், அன்பிலும், ஆவியிலும்,

விசுவாசத்திலும், கற்பிலும், விசுவாசிகளுக்கு மாதிரியாயிரு. - (1தீமோத்தேயு 4:12).


ஒரு கிறிஸ்தவர் ஒரு பஸ்ஸில் ஏறி அமர்ந்தார். அவரிடம் நிறைய கிறிஸ்தவ கைப்பிரதிகள் இருந்தன. தன் பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தவருக்கு கிறிஸ்துவின் அன்பைக் குறித்து கூற ஆரம்பித்தார். அப்போது வயதான ஒருவர் அவர்களின் பக்கத்தில் நின்று கொண்டு, 'தம்பி, என் கால் வலிக்கிறது, தயவு செய்து இடம் கொடுங்கள்' என்று கேட்டார். அதற்கு கிறிஸ்தவர், 'எனக்கும் கால் வலிக்கிறது, நான் எப்படி இடம் கொடுப்பது' என்று சொல்லி விட்டு, தொடர்ந்து சுவிசேஷத்தை கூற ஆரம்பித்தார்.
.

ஆனால் அதை கேட்டுக் கொண்டிருந்த பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தவர் எழுந்து அந்த பெரியவருக்கு இடம் கொடுத்தார். இப்போது கிறிஸ்தவரின் நிலைமை சங்கடமானது. பெரியவருக்கும் அவர் சுவிசேஷம் சொல்ல முடியாது. ஏனெனில் அவருடைய கிரியை கிறிஸ்துவின் அன்பை வெளிப்படுத்தவில்லை.
.
அநேக கிறிஸ்தவர்கள் அவர்களை பேச சொன்னாலும், ஜெபிக்க சொன்னாலும் உலகமே அதிசயிக்கும் வண்ணம் பேசுவார்கள், ஜெபிப்பார்கள். ஆனால் அவர்களுடைய வாழ்க்கையை பார்க்கும்போது, அவர்கள் சொல்வதற்கும், ஜெபிப்பதற்கும் அவர்களுடைய வாழ்க்கைக்கும் சம்பந்தமே இருக்காது.
.

கிறிஸ்துவை நாம் பிரதிபலிக்காதவரை நாம் மற்றவர்களுக்கு கிறிஸ்துவைப் பற்றி சொல்கிற காரியங்கள் எல்லாம் வீணாகவே இருக்கும். மற்றவர்கள் 'எப்படி பேசினான் பார், ஆனால் மற்றவர்களை மன்னிக்க முடியவில்லை, மற்றவர்களுக்கு சிறிய உதவிக்கூட செய்ய முடியவில்லை' என்று பேசுவார்கள்.
.
'மனுஷர் உங்கள் நற்கிரியைகளைக் கண்டு, பரலோகத்திலிருக்கிற உங்கள் பிதாவை மகிமைப்படுத்தும்படி, உங்கள் வெளிச்சம் அவர்கள் முன்பாகப் பிரகாசிக்கக்கடவது' (மத்தேயு 5:16) என்று இயேசுகிறிஸ்து கூறினார். ஆனால் அநேகர் நமககுள் இருக்கிற கிறிஸ்துவாகிய ஒளியை காண்பிப்பதற்கு பதிலாக நம்மையே அல்லது நம்முடைய ஜென்ம சுபாவத்தையே காண்பித்து கொண்டிருக்கிறோம்.
.
'ஒருவன் கிறிஸ்துவுக்குள் இருந்தால் புது சிருஷ்டியாயிருக்கிறான், பழையவை ஒழிந்து போயின எல்லாம் புதிதாயின' என்று வேதம் கூறுகிறது. ஆனாலும் நாம் நம்முடைய பழைய சுபாவங்களையே வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தால் கிறிஸ்து நமக்குள் இல்லை என்பதே அர்த்தமாகும்.
.

கிறிஸ்தவர் ஒவ்வொருவருமே மற்றவர்கள் வாசிக்கும் வேதம் என்று கூறுவார்கள். நாம் எப்படி செயல்படுகிறோம் என்பதை பொறுத்தே மற்றவர்கள் இவர்கள் கிறிஸ்தவர்கள், கிறிஸ்துவை உடையவர்கள் என்று தீர்மானிப்பார்கள்.
.
ஒருவர் ஒரு வெளிநாட்டிற்கு சுற்றுலா சென்றிருந்தபோது, ஒரு ஹோட்டலில் தங்கும்படி சென்றபோது, அங்கிருந்த ரிஷப்ஷனிஸ்ட் அவரிடம் மிகவும் அலட்சியமாக நடந்து கொண்டாள். அப்போது அவர் அவளிடம் சொன்னார், 'நீ இந்த இடத்தில் வேலை செய்வதைக் கண்டுதான் உன்னுடைய நாட்டைக் குறித்து வெளிநாட்டவர்களாகிய நாங்கள் இது நல்ல நாடா இல்லையா என்பதை அறிந்து கொள்ள முடியும். நீ இவ்வாறு அலட்சியம் செய்தால், உங்கள் நாட்டை சேர்ந்தவர்கள் அனைவருமே இப்படித்தான் இருப்பார்கள் என்று ஒருவேளை நான் நிதானிக்கக்கூடும். ஆகவே வெளிநாட்டவர்களை மதிக்க கற்றுக் கொள்' என்று அறிவுரை கூறினார்.

.
ஆம், நாம் நம் கிரியைகளில் கிறிஸ்துவை வெளிப்படுத்தாதவரை நாம் சொல்லும் எந்த காரியமும் எடுபடாது. ஆகையால் நம்முடைய நற்கிரியைகளை கண்டு மற்றவர்கள் கிறிஸ்துவை அறியும்படி மற்றவர்களுக்கு முன் ஒரு நல்ல எடுத்துக்காட்டுகளாக ஜீவிப்போம். அது ஆயிரம் சொற்பொழிவுகளை விட அதிகமானதாக இருக்கும். 'நீ வார்த்தையிலும், நடக்கையிலும், அன்பிலும், ஆவியிலும், விசுவாசத்திலும், கற்பிலும், விசுவாசிகளுக்கு மாதிரியாயிரு' என்ற பவுலின் அறிவுரைப்படி நடப்போம். கிறிஸ்து அதனால்
மகிமைப்படுவார். ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

துர்க்கிரியைக்குத்தக்க தண்டனை

.

துர்க்கிரியைக்குத்தக்க தண்டனை சீக்கிரமாய் நடவாதபடியால் மனுபுத்திரரின் இருதயம் பொல்லாப்பை செய்ய அவர்களுக்குள்ளே துணிகரங்கொண்டிருக்கிறது. - (பிரசங்கி 8:11).
.

ஒருவர் தான் எப்போதும் வாங்கும் புத்தக கடையில் புதிதாக வெளியிடப்பட்ட ஒரு புத்தகத்திற்கு ஆர்டர் பண்ணியிருந்தார். அதை கண்ட புத்தக கடைக்காரர், அவர் அதற்கு முன் வாங்கியிருந்த புத்தகத்திற்கு இன்னும் பணத்தை செலுத்தவில்லை என்று கண்டு, அவருக்கு ' பாக்கி பணத்தை கொடுத்தப்பின் அடுத்த புத்தகம் அனுப்பப்படும் ' என்று பதில் அனுப்பினார். அதற்கு அந்த மனிதர், ' நான் அனுப்பிய ஆர்டரை கேன்சல் செய்து விடுங்கள், அத்தனை நாள் வரை நான் காத்திருக்க முடியாது ' என்று பதில் அனுப்பினார்.

.

நாம் இப்போது வாழ்கிற நாட்களில் மக்கள் தாங்கள் வாங்கிய பொருட்களுக்கு உடனே பணத்தை செலுத்த விரும்புவதில்லை. அதனால்தான் கிரடிட் கார்ட்கள் இப்போது மிகவும் அதிகமாக உபபோகப்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன.

.

கார்கள் வாங்குவோர்க்கு செய்திதாளில் வினம்பரம், ' நீங்கள் இப்போது பணத்தை செலுத்த தேவையில்லை, ஆறு மாதம் கழித்து முதல் தவணையை செலுத்தினால் போதும் ' என்று புத்தம் புது காரை எடுத்து செல்ல அனுமதிக்கின்றனர். கம்பெனிகளுக்கு தெரியும், பணத்தை கொஞ்ச நாட்கள் கழித்து செலுத்துவது மக்களுக்கு மிகவும் பிடித்ததாக இருப்பதால் இந்த மாதிரி சலுகைகளை காட்டி தங்கள் பொருட்களை வாங்க வைக்கின்றனர்.

.

சாத்தானும் இந்த மாதிரியை தான் பின்பற்றுகிறான். நாம் செய்த பாவத்திற்கு ஏற்ற தண்டனை உடனே கிடைக்காமல் போவதால், இன்னும் நாட்கள் இருக்கிறது, தண்டனை வரும்போது பார்த்து கொள்ளலாம் என்று மனிதனை துணிகரமாக பாவம் செய்ய வைக்கிறான். ஒருவன் பாவம் செய்யும்போது உடனே தண்டனை கிடைத்;தால் எந்த மனிதனும் பாவம் செய்வதற்கு முன் ஒரு தரம் யோசிப்பான். ஆனால் உடனே தண்டனை வராததால் அவன் தன்னை பாவத்திற்கு விற்று போடுகிறான். ' துர்க்கிரியைக்குத்தக்க தண்டனை சீக்கிரமாய் நடவாதபடியால் மனுபுத்திரரின் இருதயம் பொல்லாப்பை செய்ய அவர்களுக்குள்ளே துணிகரங்கொண்டிருக்கிறது ' என்று சாலொமோன் ஞானி கூறுகிறான்.

.

ஆனால் நாம் வாங்கிய பொருட்களுக்கான பட்டியலோ, பில்லோ நாளடைவில் நமக்கு வந்து நாம் ஒரு நாள் அதற்கான பணத்தை கட்ட வேண்டி இருப்பதுப்போல நாம் செய்த பாவத்திற்கு தக்க தண்டனையை நாம் ஒருநாள் அனுபவிக்க வேண்டி வரும். ' பாவி நூறுதரம் பொல்லாப்பை செய்து நீடித்து வாழ்ந்தாலும் என்ன? தேவனுககு அஞ்சி, அவருக்கு முன்பாகப் பயந்திருப்பவர்களே நன்றாயிருப்பார்கள் என்று அறிந்திருக்கிறேன். துன்மார்க்கனோ நன்றாயிருப்பதில்லை: அவன் தேவனுக்கு முன்பாகப் பயப்படாதிருக்கிறபடியால், நிழலைப்போலிருக்கிற அவனுடைய வாழ்நாள் நீடித்திருப்பதுமில்லை ' - (பிரசங்கி 8:12-13).

.

' பாவத்தின் சம்பளம் மரணம்: தேவனுடைய கிருபைவரமோ நம்முடைய காத்தாராகிய இயேசுகிறிஸ்துவினால் உண்டாகும் நித்திய ஜீவன் ' - (ரோமர் 6:23). பாவத்தின் விளைவு எப்போதும் மரணமும், துயரமும் நஷ்டமுமே. அந்த பயங்கர பாவத்தை துணிகரமாக செய்யும்போது, அதற்கான விளைவுகளை எதிர்பார்த்தே ஒருவன் செய்கிறபடியால், அதற்கேற்ற தண்டனையை அவன் பெறத்தான் வேண்டும். ஒரு மனிதன் மற்றொரு மனிதனை கொலை செய்தான் என்றால், அவன் அதற்கேற்ற தண்டனையை பெறுவான் என்று அவன் அறிந்தே துணிகரமாக அந்த பாவத்தை செய்கிறான்.

.

இப்படி ஒவ்வொரு பாவத்தின் விளைவுகளும் மரணத்தையே விளைவிக்கும். ஆனால் தேவனுடைய கிருபையால், நாம் நம் பாவங்களை அறிக்கையிட்டு, தேவனிடம் மன்னிப்பு பெற்றால், இரண்டாம் மரணமாகிய நரக அக்கினிக்கு தப்புவிக்கப்படுவோம்.

.

' ஆகையால், நீங்கள் சரீர இச்சைகளின்படி பாவத்திற்குக் கீழ்ப்படியத்தக்கதாக, சாவுக்கேதுவான உங்கள் சரீரத்தில் பாவம் ஆளாதிருப்பதாக. நீங்கள் உங்கள் அவயவங்களை அநீதியின் ஆயுதங்களாக பாவத்திற்கு ஒப்புகொடாமல், உங்களை மரித்தோரிலிருந்து பிழைத்திருக்கிறவர்களாக தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்து, உங்கள் அவயவங்களை நீதிக்குரிய ஆயுதங்களாக தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுங்கள் ' - (ரோமர் 6:12-13). அப்படி நீங்கள் செய்யும்போது, ' இப்போது நீங்கள் பாவத்தினின்று விடுதலையாக்கப்பட்டு, தேவனுக்கு அடிமைகளானாதினால், பரிசுத்தமாகுதல் உங்களுக்கு கிடைக்கும் பலன், முடிவோ நித்திய ஜீவன் ' - (ரோமர் 6:22). ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

சரியாக செய்து முடிப்போம்

.

'ஈராம் கர்த்தருடைய ஆலயத்துக்காக ராஜாவாகிய சாலொமோனுக்குச் செய்யவேண்டிய எல்லா வேலையையும் செய்து முடித்தான்'. - (1 இராஜாக்கள் 7:40).

.
தேவன் நாம் செய்யும் வேலைகளில் அதை எப்படி செய்கிறோம், எப்படி முடிக்கிறோம் என்பதில் மிகவும் கவனமுள்ளவராயிருக்கிறார். தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் அநேக முறை அநேகர் ஆரம்பித்த வேலைகளில் எதிர்ப்பும், உற்சாகமும் ஊக்குவித்தலும் இல்லாததின் காரணமாக தங்கள் ஓட்டத்தை பாதியிலேயே நிறுத்தி இருக்கின்றனர். ஆவிக்குரிய ஓட்டத்தில் உற்சாகமாக ஆரம்பித்த அவர்கள் பாதியிலேயே நிறுத்தி பரிதாபமாக காணப்படுகின்றனர்.

.

வேதம் நாம் ஆரம்பித்த எந்த வேலையையும் சரியானபடி முடிக்க வேண்டும் என்றே போதிக்கிறது. இயேசுகிறிஸ்து தாம் இந்த உலகத்திற்கு வந்து, உலக மக்களுக்காக மாசற்ற தம்முடைய இரத்தத்தை சிந்தி இரட்சிப்பை சம்பாதித்து கொடுத்து, எல்லாவற்றையும் முடித்தவராக, பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றினவராக, சிலுவையில் தொங்கி கொண்டிருந்தபோது, எல்லாம் 'முடிந்தது' என்று முழக்கமிட்டார். அப்போஸ்தலனாகிய பவுலும் தான் படுகிற அத்தனை பாடுகள் மத்தியிலும், 'ஆகிலும் அவைகளில் ஒன்றையுங்குறித்துக் கவலைப்படேன்; என் பிராணனையும் நான் அருமையாக எண்ணேன்; என் ஒட்டத்தைச் சந்தோஷத்தோடே முடிக்கவும், தேவனுடைய கிருபையின் சுவிசேஷத்தைப் பிரசங்கம்பண்ணும்படிக்கு நான் கர்த்தராகிய இயேசுவினிடத்தில் பெற்ற ஊழியத்தை நிறைவேற்றவுமே விரும்புகிறேன்' (அப்போஸ்தலர் 20:24) என்றே தைரியமாக கூறுகிறார். நமக்கு தேவன் ஒரு வேலையை செய்ய கொடுத்தால், அதை நாம் ஜெபத்தோடும், தேவ ஆலோசனையை பெற்றும் ஞானத்தோடு செய்ய வேண்டும். ஜெபித்து அவருடைய கிருபையை பெற்று கொண்டபின், என்ன தடை வந்தாலும் எதிர்த்து நின்று நம்மால் இயன்றதை, சிறந்ததை செய்து முடிக்க வேண்டும்.

.

'உங்களில் ஒருவன் ஒரு கோபுரத்தைக் கட்ட மனதாயிருந்து, அஸ்திபாரம் போட்டபின்பு முடிக்கத் திராணியில்லாமற்போனால், பார்க்கிறவர்களெல்லாரும்: இந்த மனுஷன் கட்டத்தொடங்கி, முடிக்கத் திராணியில்லாமற்போனான் என்று சொல்லித் தன்னைப் பரியாசம் பண்ணாதபடிக்கு, அதைக் கட்டித் தீர்க்கிறதற்குத் தனக்கு நிர்வாகமுண்டோ இல்லையோ என்று முன்பு அவன் உட்கார்ந்து செல்லுஞ்செலவைக் கணக்குப் பாராமலிருப்பானோ?' (லூக்கா 14: 28-30) என்று ஒரு உவமையை இயேசுகிறிஸ்து கூறுகிறார். ஒரு வீட்டை கட்ட துவங்கினால் அதை கட்டி முடிக்கும்வரை திட்டமிட்டு அந்த வேலையை ஆரம்பிக்க வேண்டும். திட்டமில்லாமல் வேலையை ஆரம்பித்து, பின் அது பாதியில் நிறுத்தபட்டு போகும் என்றால், இந்த மனுஷன் கட்டத்தொடங்கி, முடிக்கத் திராணியில்லாமற்போனான் என்று மற்றவர்கள் பரிகாசம் செய்வார்கள். ஆகையால் எந்த ஒரு வேலை செய்வதற்கு முன்னும் சரியான திட்டம் நிச்சயமாக இருக்க வேண்டும். திட்டமில்லாமல் செய்யும் எந்த காரியமும் சரியாக வாய்க்காது. உதாரணமாக சிலர் ஆலயத்திற்கு சரியான நேரத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என்று நினைப்பார்கள். அதற்காக சரியான நேரத்தில் எழுந்து புறப்பட ஆரம்பிப்பார்கள். ஆனால் சரியான திட்டம் இல்லாதபடியால், நேரத்தை எப்படி ஒதுக்க வேண்டும் என்கிற ஞானமில்லாதபடியால், எத்தனை அவசர அவசரமாக செய்தாலும், நேரம் கடந்து தான் ஆலயத்திற்கு வருவார்கள். எழுந்தரிக்கும்போதே, இன்ன இன்ன நேரத்தில் இந்த வேலையை முடிக்க வேண்டும் என்று சரியான நேரத்தை தீர்மானித்து அதன்படி செய்யும்போது நிச்சயமாக சரியான நேரத்தில் அதை செய்து முடிக்க முடியும். அநேகர் அந்த திட்டம் இல்லாமல் காரியங்களை செய்வதால் நேரம் வீணாக கழிகிறது. உருப்படியாக வேலை செய்து முடிக்க முடிவதில்லை. இந்த காரியம் மட்டுமல்ல, எந்த காரியம் செய்வதற்கும் ஒரு திட்டம் அவசியம்.

.

அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் கலாத்தியருக்கு எழுதின நிருபத்தில் அவர்களை கடிந்து கொண்டு, 'ஆவியினாலே ஆரம்பம்பண்ணின நீங்கள் இப்பொழுது மாம்சத்தினாலே முடிவுபெறப்போகிறீர்களோ? நீங்கள் இத்தனை புத்தியீனரா?' (கலாத்தியர்3:3) என்று கேட்கிறார். ஆவியிலே நம் ஓட்டத்தை ஆரம்பம் செய்த நாம் பாதியில் நிறுத்திவிட்டு, உலக வழிகளிலே செல்வோமென்றால், நாம் புத்தியீனர்களாகத்தான் இருப்போம்.

.

பின், தேவன் நமக்கு கொடுத்த வேலையில் நாம் எப்படி அந்த வேலையை செய்து முடிக்கிறோம் என்பதும் முக்கியமானது. ஏதோ செய்தோம், முடித்தோம் என்று இல்லாமல், அந்த வேலையை நம்முடைய முழு திறமையையும் காட்டி, சிறந்ததாக செய்து முடிக்க வேண்டும். அதை காணும் மற்றவர்கள் ஆச்சரியப்பட்டு, 'நீங்கள் இப்படி செய்ய எந்த காரியம் உங்களை தூண்டியது' என்று ஆச்சரியப்படும் விதத்தில் இருக்க வேண்டும். அப்போது நீங்கள் தேவனுடைய கிருபையை குறித்து சாட்சி சொல்லும்படியாக அது அமையும்.

.

ஆகவே நாம் ஒரு நல்ல காரியத்தையும் ஆரம்பிக்கும்போது, தேவ ஞானத்தோடும், ஜெபத்தோடும், சரியான திட்டத்தோடும், மாம்சீகத்தில் செய்யாமல், தேவ பெலத்தோடு செய்யும்போது, அது சிறந்ததாக, எல்லாரும் பாராட்டும் வகையில் தேவ நாமம் மகிமைப்படும் வகையில் அமையும் என்பதில் சந்தேகமேயில்லை. அப்படிப்பட்டதாக நாம் நம் எல்லா வேலைகளையும் செய்ய தேவன் தாமே நமக்கு உதவி செய்வாராக! ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

அனலாக வாழ்வோம்

.

உன் கிரியைகளை அறிந்திருக்கிறேன்; நீ குளிருமல்ல அனலுமல்ல; நீ குளிராயாவது அனலாயாவது இருந்தால் நலமாயிருக்கும். இப்படி நீ குளிருமின்றி அனலுமின்றி வெதுவெதுப்பாயிருக்கிறபடியினால் உன்னை என் வாயினின்று வாந்திபண்ணிப்போடுவேன்.- (வெளி3:15-16).
.
பிரியமானவர்களே, நாம் அநேக வேளைகளில் இப்படித்தான் இரண்டும் கெட்டான் நிலைமையில் காணப்படுகிறோம். கிறிஸ்தவர்களுக்குள் கிறிஸ்துவைப் பற்றிய தரிசனமும், உலகத்தை வெறுத்து, கர்த்தரை மாத்திரம் பற்றிக் கொண்டிருந்தால், இந்நேரத்தில் இந்தியா இயேசுவை சந்தித்திருக்கும். ஆனால் கிறிஸ்தவர்களாகிய நம்மால் உலகத்தையும் விட முடியவில்லை, இயேசுவையும் விட முடியவில்லை. இரண்டுமே வேண்டும் என்று எதிர்ப்பார்க்கிறோம்.
.
கிறிஸ்து நமக்காக இரத்தத்தை சிந்தியது ஏதோ ஒரு வாழ்க்கை வாழ வேண்டியல்ல, நாம் அவருக்குள் வாழ வேண்டும் என்பதற்காகவே. அவருடைய விலையேறப்பெற்ற இரத்தம் சிந்தப்பட்டது, நாம் ஏனோதானோ என்று வாழ்வதற்காக அல்ல, நாம் இப்படித்தான் வாழ வேண்டும் என்று வாழ்வதற்காகவே. தேவனுடைய ஒரே பேறான குமாரனுடைய இரத்தம் சிந்தப்பட்டது, நாம் உலகத்திற்கும் வாழ்ந்து கொண்டு, கிறிஸ்துவுக்கும் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதற்காக அல்ல, நான் வாழ்ந்தால் அவருக்காக வாழ்வேன் என்று வைராக்கியமாக வாழ்வதற்காகவே.
.
'நீ குளிருமின்றி அனலுமின்றி வெதுவெதுப்பாயிருக்கிறபடியினால் உன்னை என் வாயினின்று வாந்திபண்ணிப்போடுவேன்' என்று இயேசுகிறிஸ்து கூறியிருக்கிறாரல்லவா? அது எத்தனை பரிதாபமான நிலைமை! 'இரண்டு எஜமான்களுக்கு ஊழியஞ் செய்ய ஒருவனாலும் கூடாது; ஒருவனைப் பகைத்து, மற்றவனைச் சிநேகிப்பான்; அல்லது ஒருவனைப் பற்றிக்கொண்டு, மற்றவனை அசட்டைபண்ணுவான்; தேவனுக்கும் உலகப்பொருளுக்கும் ஊழியஞ்செய்ய உங்களால் கூடாது' (மத்தேயு 6:24) என்று இயேசுகிறிஸ்து கூறினாரே!
.
பிரியமானவர்களே, நாம் ஒரு காலை சேற்றிலும், ஒரு காலை மேட்டிலும் வைத்துக் கொண்டிராதபடி, கர்த்தரையே முழு மனதோடு பின்பற்றுவோம். உலகமும் அதன் ஆசை இச்சைகளும் ஒரு நாள் ஒழிந்துப் போய் விடும். அதை பின்பற்றி போனவர்களும் அப்படியே போய் விடுவார்கள். ஆனால் கிறிஸ்துவை பின்பற்றுகிறவர்களோ, என்றென்றும் அழியாமல் நித்திய நித்தியமாய் கர்த்தரோடு வாழுவோம். ஆமென் அல்லேலூயா!

சிறு காரியங்களிலும் உண்மை

.......................சிறு காரியங்களிலும் உண்மை.........................
.

ஆதலால் பழைய புளித்தமாவோடேஅல்ல, துர்க்குணம் பொல்லாப்பு என்னும் புளித்தமாவோடும் அல்ல, துப்புரவு உண்மை என்னும் புளிப்பில்லாத அப்பத்தோடே பண்டிகையை ஆசரிக்கக்கடவோம். - (1 கொரிந்தியர் 5:8).

.
சீனாவில் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினர் கிறிஸ்தவர்களுக்கு விரோதமாக மிக கொடூரமாக ஆட்சி நடத்திய காலத்தில் கிறிஸ்தவர்கள் தேச துரோகிகளாக கருதப்பட்டனர். எப்படியும் சிறிய குற்றத்தையாவது அவர்களிடமிருந்து கண்டு பிடித்து அதை மிகைப்படுத்தி சிறையில் அடைத்தனர். கிறிஸ்தவர்கள் என சந்தேகப்படுகிறவர்களையும் இரகசிய இராணுவ பிரிவு விழிப்போடு கண்காணித்தது.

.

இப்படிப்பட்ட சூழலில் கிராமத்திலுள்ள ஒரு கிறிஸ்தவரது வீட்டிலிருந்து பெட்டை கோழி ஒன்று வெளியே வந்தது. அதன் காலில் ஒரு தாள் சுற்றி கட்டப்பட்டிருந்தது. இதை கண்ட கண்காணிப்பாளர்கள், 'இவன் நம்முடைய கழுகு கண்களையும் தாண்டி யாருக்கோ இரகசிய செய்திகளை அனுப்புகிறான்' என்ற ஆர்வத்தில் கோழியை விரட்டி பிடித்து அதன் காலிலுள்ள தாளை பிரித்து படித்தனர். அதில், 'இந்த கோழி யாருடையது என்று தெரியவில்லை. இன்று அது என் வீட்டிற்குள் வந்து முட்டையிட்டு விட்டது. இதன் உரிமையாளர் வந்து முட்டையை பெற்று சொள்ளுங்கள்' என்று எழுதி அவரது பெயரையும் வீட்டு எண்ணையும் குறிப்பிட்டிருந்தார். குற்றத்திற்கு ஆதாரம் தேட சென்ற அவர்கள் அவரது உண்மைக்கு ஆதாரம் கண்டு வியந்தனர் ஒரு முட்டையை கூட தனக்கென்று எடுத்து கொள்ளாமல் அதை உரிமையாளரிடம் சேர்க்க முயற்சி எடுக்கிறானே என ஆச்சரியப்பட்டனர். அவர் மீதான கண்காணிப்பை விட்டு விட்டனர்.

.

தேவன் நம்மிடம் சிறு சிறு காரியங்களிலும் உண்மையை எதிர்ப்பார்க்கிறார். ஆம் அவர் நம்மிடம் சிறிய காரியத்தை கொடுத்து அதை நாம் எவ்வளவு பொறுப்போடும், உண்மையேடும், கரிசனையோடும் செய்கிறோம் என்பதை பார்க்கிறார். அந்த கொஞ்சத்தில் உண்மையுள்ளவர்களாயிருப்போமானால், அநேக பெரிய பொறுப்புகளை நம்மை நம்பி கொடுக்க ஆயத்தமுள்ளவராய் இருக்கிறார். ஆனால் நம்மில் அநேகர் தங்களுக்கு கொடுக்கப்பட்டுள்ள சிறிய பொறுப்புகளில் அலட்சியம் காண்பிப்பதினால்தான் நம்மை நம்பி தேவன் பெரிய காரியங்களை கொடுப்பதில்லை ஆகவே சின்ன சின்ன காரியமானாலும் உண்மையாய் இருப்போம். உதாரணமாக கடைக்காரர் மீதம் கொடுத்த சில்லறையில் அதிகமாயுள்ள ஒரு ரூபாயையும் நேர்மையாய் திருப்பி கொடுக்கும் எண்ணம் வேண்டும்.

.

கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் இவ்வுலகத்தாரால் ஒவ்வொரு நிமிடமும் கண்காணிக்கப்பட்டு வரும் காலகட்டத்தில் இருக்கிறோம். நாம் உலகத்தாரால் குற்றப்படுத்தப்படும் நிலையில் இருந்தால் பாதிக்கப்படுவது நாம் மாத்திரமல்ல, கிறிஸ்தவர்கள் அனைவருக்குமே அது அவதூறை உண்டாக்கும். ஆனால் நம்மிலுள்ள உண்மையையும் உத்தமத்தையும் அவர்கள் காணும்போது அது அவர்களுக்குள்ளும் ஒரு மாற்றத்தை உண்டு பண்ணும். அப்படிப்பட்டதான உத்தமத்தில் நடக்க, நிலைத்திருக்க வாஞ்சிப்போம். நம்மை காண்பவர்கள் நம்மில் வாழும் கிறிஸ்துவை காணட்டும். நம் நடை உடை பாவனை சொல் செயல் எல்லாம் கிறிஸ்துவையே பிரதிபலிக்கட்டும். அவரையே வெளிப்படுத்துவோம். அவரையே மகிமைப்படுத்துவோம். ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

இரட்சிப்பின் வழி

..............................இரட்சிப்பின் வழி.................................
.
'என்னவென்றால், கர்த்தராகிய இயேசுவை நீ உன் வாயினாலே அறிக்கையிட்டு, தேவன் அவரை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பினாரென்று உன் இருதயத்திலே விசுவாசித்தால் இரட்சிக்கப்படுவாய். நீதியுண்டாக இருதயத்திலே விசுவாசிக்கப்படும், இரட்சிப்புண்டாக வாயினாலே அறிக்கைபண்ணப்படும்'. - (ரோமர் 10:9-10).

வேதம் சொல்கிறது, 'என்னவென்றால், கர்த்தராகிய இயேசுவை நீ உன் வாயினாலே அறிக்கையிட்டு, தேவன் அவரை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பினாரென்று உன் இருதயத்திலே விசுவாசித்தால் இரட்சிக்கப்படுவாய். நீதியுண்டாக இருதயத்திலே விசுவாசிக்கப்படும், இரட்சிப்புண்டாக வாயினாலே அறிக்கைபண்ணப்படும்'. ஆம், இதுதான் இரட்சிப்பு. கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவை 'ஆண்டவரே நான் உம்மை என் சொந்த இரட்சகராக ஏற்றுக் கொள்கிறேன், என்று வாயினாலே அறிக்கையிட்டு, நீர் என் பாவங்களுக்காக சிலுவையில் அறையுண்டு, மரித்து, மூன்றாம் நாள் உயிரோடு எழுந்தீர் என்று விசுவாசிக்கிறேன்' என்றும் விசுவாசிக்க வேண்டும். அப்படி விசுவாசித்ததை வாயினால் அறிக்கை செய்யும்போது நாம் இரட்சிக்கப்படுவோம். அல்லேலூயா!
.
கர்த்தரின் வருகை சமீபமாயிருப்பதினால், நாம் எவ்வளவு துரிதமாய் கர்த்தரை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுமோ அத்தனை துரிதமாய் ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டும். கால தாமதம் செய்வதுக்கூடாது. அந்திக்கிறிஸ்து வருவதற்கான அறிகுறிகளும் தோன்ற ஆரம்பித்து விட்டது. அவன் வருவதற்குள் கிறிஸ்துவின் இரகசிய வருகையில் நாம் எடுத்துக் கொள்ளும்படியாக நாம் கர்த்தரை சொந்த இரட்சகராக ஏற்றுக் கொண்டே ஆக வேண்டும். 'யோவான்ஸ்நானன் காலமுதல் இதுவரைக்கும் பரலோகராஜ்யம் பலவந்தம் பண்ணப்படுகிறது; பலவந்தம்பண்ணுகிறவர்கள் அதைப் பிடித்துக்கொள்ளுகிறார்கள்' (மத்தேயு 11:12). ஆம், பலவந்தமாகவோ, இல்லாமலோ பரலோக ராஜ்யத்திற்கு தயாராகும்படி எச்சரிக்கிறார்கள். நாம் அதைப் பிடித்துக் கொள்வோமானால், நித்திய ஜீவன் நமக்கு உண்டு.
.
கர்த்தரை நம் சொந்த இரட்சகராக ஏற்றுக் கொள்வோம். கீழ்க்கண்ட ஜெபத்தை விசுவாசத்தோடு கூறுவோம். பரலோக ராஜ்யத்திற்கு தகுதியாவோம். கர்த்தர் சீக்கிரம் வருகிறார். ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

இயேசுவை நாம் எங்கே காணலாம்?

.................இயேசுவை நாம் எங்கே காணலாம்?....................
.

அதற்கு ராஜா பிரதியுத்தரமாக: மிகவும் சிறியவராகிய என் சகோதரரான இவர்களில் ஒருவனுக்கு நீங்கள் எதைச் செய்தீர்களோ, அதை எனக்கே செய்தீர்கள் என்று மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்பார். - (மத்தேயு 25:40).

.
கர்த்தருக்கென்று உண்மையாய் ஊழியம் செய்த ஒரு பெண்மணி வெகுநாளாய் 'ஆண்டவரே நான் உம்மை பார்க்க வேண்டும் . தரிசனத்திலோ சொப்பனத்திலோ உம் முகத்தை காண் வேண்டும்' என்று சொல்லி ஜெபித்துக்கொண்டே இருந்தார்கள். அவர்களது அனுதின ஜெபத்தில் இது ஒரு பகுதியாகவே இருந்தது. ஒருமுறை அவர்கள் வெளி மாநிலத்திற்கு ஊழியத்தினிமித்தம் சென்றிருந்தார்கள். அச்சமயம் தன் குடும்பத்தினரோடு ஆள் நடமாட்டம் அதிகமில்லாத சாலையில் வேனில் சென்று கொண்டிருந்தார்கள்.

.

அப்போது வழியருகே ஒருவர் சரியான ஆடையின்றி படுத்திருப்பதை கண்டு அவருக்கு உதவி செய்யும் எண்ணத்தில் காரை நிறுத்தும்படி கூறினார்கள். உடனிருந்தோர், 'இம்மனிதன் குடித்துவிட்டு படுத்திருக்கலாம், நமக்கு ஏன் வீண் வம்பு, போகலாம்' என்றனர். இருப்பினும் இவ்வூழியரது வற்புறுத்தலால் காரை நிறுத்தி அவரிடம் விசாரித்தபோது அவர் மிகவும் உடல் நலக்குறைவினால் கவனிப்பாரற்று படுத்திருப்பது தெரிய வந்தது. அவரை கனிவோடு விசாரித்து விட்டு தங்களிடமிருந்த உணவையும், தண்ணீரையும் கொடுத்துவிட்டு சென்றார்.

.

ஒரு சில நாட்களுக்கு பின் தன் ஜெப வேளையிலே ஆண்டவரே, நான் உம்மை எப்படியாவது பார்க்க வேண்டும். அதுவே என் உள்ளத்தின் வாஞ்சை என ஜெபித்தார்கள். அந்த நொடிப் பொழுதில் 'இரண்டு தினங்களுக்கு முன்பு என்னை வெளிப்படுத்தினேனே, என்னை நீ பார்த்தாயே' என்று ஆண்டவர் உணர்த்துவதைக் கண்டார். எப்போது ஆண்டவரே என்ற போது, 'அன்று சாலையோரத்தில் உன்னிடம் உணவு பொட்டலத்தையும் தண்ணீரையும் பெற்றுக் கொண்டது நான்தான்' என உணர்த்தினார். அப்போது மத்தேயு 25-ம் அதிகாரத்தில் எழுதப்பட்ட சம்பவம் அவ்வூழியரின் நினைவிற்கு வந்தது. அந்த வேதப்பகுதியை நாம் தியானிக்கலாம்.

.

நியாயத்தீர்ப்பின் நாளிலே உலக மக்களை இயேசுகிறிஸ்து இரு பிரிவுகளாய் பிரிக்கிறார். அதில் வலப்பக்கமுள்ளவர்களை பார்த்து, நான் பசியாயிருந்தேன், தாகமாயிருந்தேன் என்னை போஷித்தீர்கள், உடையில்லாதிருந்தேன், என்னை உடுத்துவித்தீர்கள், வியாதியாய் இருந்தேன் விசாரித்தீர்கள், காவலிலிருந்தேன் என்னை பார்க்க வந்தீர்கள்' என்றார்;. அவர்கள் ஆச்சரியத்தோடு எப்போது இப்படியெல்லாம் செய்தோம் என்றனர். அதற்கு இயேசு அற்பமாய் காண்ப்படுகிற எந்த ஒரு மனிதனுக்கும் நீங்கள் செய்யும் உதவி எனக்கே செய்ததாகும் என்றார். இதில் எவ்வளவு ஆச்சசரியமான உண்மை விளக்கப்பட்டுள்ளது பார்த்தீர்களா? இயேசுகிறிஸ்து இந்த சிறியர்கள் மேல் எவ்வளவு கரிசனையோடு இருக்கிறார், தனனை அவர்களோடு ஒப்பிட்டு பேசுகிறார்!

.

சில நேரங்களில் நாம் 'உண்மையான தேவன் இருக்கும்போது உலகத்தில் மக்கள் ஏன் இவ்வளவு கஷ்டப்படுகிறார்கள். அவர்களுக்கு ஏதாவது செய்யக்கூடாதா? என்று நினைக்கிறோம். ஆனால் தேவனின் வழியை பாருங்கள். இப்படி பாடுகளோடு இருப்பவர்களுக்கு உதவுவது நமது கடமை என்கிறார். உடனே நாம் இவர்களுக்கென்று ஒரு ஊழிய ஸ்தாபனத்தை துவக்கவேண்டுமா? அல்லது பெரிய அளவில் ஏதாவது செய்ய வேண்டுமா? என யோசிக்க தேவையில்லை. மாறாக சிறிய விதத்திலாவது அவர்களுக்கு உதவ வேண்டும். நம்மால் இயன்றதை செய்ய வேண்டும். சிலர் தங்களால் உதவி செய்ய திராணி இருந்தாலும் இது நமக்கு ஏன் தொல்லை என்று எந்த உதவியுமே செய்வதில்லை. ஒரு முறை செய்தால் மீண்டும் செய்ய வேண்டி வரும் என்று சிலர் எதையுமே செய்வதில்லை. வசனத்தை கவனியுங்கள், வியாதியாய் இருந்தேன், என்னை விசாரித்தீர்கள் என்கிறார். இங்கு சுகமளிக்கும் வரமல்ல, அன்போடு விசாரிப்பதே முக்கியப்படுத்தப்படுகிறது. ஆகவே தானதர்மம், அன்பின் கிரியைகள் போன்ற சின்னசின்ன காரியங்களை செய்ய எப்போதும் ஆயத்தமாயிருங்கள். அதே நேரத்தில் ஒன்றை மறந்து விடக்கூடாது. வலது பக்கம் நின்றவர்கள் இயேசுகிறிஸ்து என்று எண்ணி உதவி செய்யவில்லை. மாறாக இருதயத்தின் அன்பினால் செய்தனர் பிரதிபலனுக்காக அல்ல, அன்பினிமித்தம் ஊழியம் செய்யுங்கள். அனுதினமும் இயேசுவை காணுங்கள்.
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

விசுவாச தொடுதல்

.............................விசுவாச தொடுதல்...............................
.

உடனே இயேசு தம்மிலிருந்து வல்லமை புறப்பட்டதைத் தமக்குள் அறிந்து, ஜனக்கூட்டத்துக்குள்ளே திரும்பி: என் வஸ்திரங்களைத் தொட்டது யார் என்று கேட்டார். - (மாற்கு 5:30).

.
கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்து இந்த உலகத்தில் இருந்தபோது, இஸ்ரவேலில் உள்ள கலிலேயாவை சுற்றி அவர் செய்த அற்புதங்கள் அநேகம். மற்ற இடங்களை பார்க்கிலும் அவர் கலிலேயாவில்தான் அநேக அற்புதங்களை செய்தார். அவர் முதன்முதலாக செய்த அற்புதம் கலிலேயாவில் உள்ள கானா ஊரிலேதான். அவருடைய சீஷர்களாகிய பேதுரு அந்திரேயாவின் சொந்த ஊரும் கலிலேயாவிலுள்ள கப்பர்நகூம். கப்பர்நகூம் இயேசுவின் நகரம் என்றழைக்கப்படுகிறது. இந்த கலிலேயாவில் உள்ள கடலில் தான் அவர் நடந்து வந்து அற்புதம் செய்தார். காற்றையும் கடலையும் அடக்கினது இந்த கலிலேயா கடலில்தான். அப்படி விசேஷித்த ஊராகிய கலிலேயாவிற்கு செல்லும்போது நம் உள்ளமெல்லாம் பரவசமாவது இயற்கையே!

.

கலிலேயாவின் தூசி படிந்த தெருக்களில் இயேசுகிறிஸ்து நடந்து சென்று கொண்டிருந்தபோது, ஜெப ஆலயத்தலைவன் ஒருவன் அவரிடம் வந்து, தன் மகளுக்காக வந்து ஜெபிக்க கேட்டு கொண்டான். அதன்படி அவர் நடந்து அவனுடைய வீட்டிற்கு சென்று கொண்டிருந்தபோதுதான் அந்த காரியம் நடந்தது.

.

அந்த நாட்களில் பெண்களை ஒரு பொருட்டாக எண்ணாத உலகம். இந்த நாட்களிலும் மத்திய கிழக்கு பகுதிகளில் பெண்களை ஒரு பொருட்டாக எண்ணுவதில்லை. அவர்களுக்கு தலையிலிருந்து கால் வரை கறுப்பு அங்கி தரித்து, அவர்கள் முகம் வெளியே தெரியாதவாறு அவர்கள் மூடப்பட்டு தான் வெளிஉலகத்தை காண வேண்டும். இந்த நாட்களிலேயே அப்படி என்றால் அந்த நாட்களில் இன்னும் அதிகமாக பெண்களை புறக்கணித்த நாட்கள். அதில் ஒரு பெண் பன்னிரண்டு வருடமாக அதிகமான உதிர போக்கினால் பாடுபட்டு வந்தாள். பயங்கர வேதனையும், தொடர்ந்து உதிரம் போய் கொண்டிருந்தபடியால், வெளிறிப்போய், இரத்த சோகை இருந்திருக்கலாம். அவள் தன் சொத்து பணம் எல்லாவற்றையும் வைத்தியர்களுக்கு செலவழித்தும் கொஞ்சமும் சுகமாகாத நிலைமை! 'ஒரு ஸ்திரீ விலகியிருக்கவேண்டிய காலம் அல்லாமல் அவளுடைய உதிரம் அநேகநாள் ஊறிக்கொண்டிருந்தால், அல்லது அந்தக் காலத்துக்கு மிஞ்சி அது கண்டிருக்கும் நாளெல்லாம் ஊறிக்கொண்டிருந்தால், தன் விலக்கத்தின் நாட்களிலிருந்ததுபோல அவள் தீட்டாயிருப்பாளாக. அந்த நாட்களெல்லாம் அவள் படுக்கும் எந்தப் படுக்கையும், அவள் விலக்கத்தின் படுக்கையைப்போல, அவளுக்குத் தீட்டாயிருக்கும்; அவள் உட்கார்ந்த மணையும், அவளுடைய விலக்கத்தின் தீட்டைப்போலவே தீட்டாயிருக்கும். அப்படிப்பட்டவைகளைத் தொடுகிறவன் எவனும் தன் வஸ்திரங்களைத் தோய்த்து, தண்ணீரில் முழுகி, சாயங்காலம்மட்டும் தீட்டுப்பட்டிருப்பானாக' - (லேவியராகமம் 15:25-27). இந்த வசனத்தின்படி ஒரு பெண் உதிரம் ஊறிக்கொண்டிருந்தாள் அவள் தீட்டுப்பட்டவள். அவள் யாரையும் தொடக்கூடாது. அவளை தொட்ட யாரும் தீட்டுப்பட்டவர்களே!

.

இந்த பெண் இயேசுகிறிஸ்துவின் சுகமாக்கும் வல்லமையை குறித்தும் அவர் அவள் இருந்த ஊரின் பக்கமாக வருகிறார் என்றும் கேள்விப்பட்டாள். அவளுக்கு அவரை எப்படியாவது தொட வேண்டும், தொட்டால் நான் சுகமாவேன் என்கிற எண்ணம் உள்ளத்தில் பெருக்கெடுக்க ஆரம்பித்தது. ஆனால் மனதிற்குள்ளே அவர் என்னை தொட்டால், அவர் தீட்டுப்பட்டுவிடுவாரே என்ற அச்சம் இருந்தது. இந்த யூத மக்கள் என்னுடைய நிலையை அறிந்தால் என்னை கல்லெறிந்து கொன்று போடுவார்களே என்று நினைத்திருந்தாள். ஆனாலும் என்ன ஆனாலும் சரி, நான் அவரை போய் தொடுவேன். நான் அவரை தொட்டால்தானே தீட்டு, அவருடைய வஸ்திரத்தின் ஓரத்தை மட்டும் தொட்டாலே போதும் நான் சுகமாவேன் என்று விசுவாசத்தோடு, அவர் இருந்த கூட்டத்திற்குள் செல்ல ஆரம்பித்தாள். ஒரே கூட்டம்! ஒருவரும் வழிவிடுவதாக இல்லை. ஆனால் இவளோ, மற்றவர்களை முட்டி தள்ளி கொண்டு, இயேசுவை நோக்கி செல்ல ஆரம்பித்தாள். ஒரு சிலர் அவளை திட்டினார்கள், ஏய் கிழவி, ஏன் என் காலை மிதித்து கொண்டு போகிறாய்? என்று. எதையும் பொருட்படுத்தாதவளாக அவள் இயேசு இருக்கும் இடம் வரை சென்று, கடைசியாய் அவருடைய வஸ்திரத்தின் ஓரத்தை தொட்டாள். என்ன ஆச்சரியம்! அவள் தொட்ட மாத்திரத்தில் தானே அவள் உதிரம் ஊறுவது நின்றது, ஒரு புதிய பெலத்தை பெற்றவளாக, கண்களில் கண்ணீர் வழிய இயேசுவே உமக்கு நன்றி என்று மனதளவில் சொல்லி கொண்டிருக்கும்போதுதானே, 'உடனே இயேசு தம்மிலிருந்து வல்லமை புறப்பட்டதைத் தமக்குள் அறிந்து, ஜனக்கூட்டத்துக்குள்ளே திரும்பி: என் வஸ்திரங்களைத் தொட்டது யார் என்று கேட்டார். அவருடைய சீஷர்கள் அவரை நோக்கி: திரளான ஜனங்கள் உம்மை நெருக்கிக்கொண்டிருக்கிறதை நீர் கண்டும், என்னைத் தொட்டது யார் என்று கேட்கிறீரே என்றார்கள். இதைச் செய்தவளைக் காணும்படிக்கு அவர் சுற்றிலும் பார்த்தார். தன்னிடத்திலே சம்பவித்ததை அறிந்த அந்த ஸ்திரீயானவள் பயந்து, நடுங்கி, அவர் முன்பாக வந்து விழுந்து, உண்மையையெல்லாம் அவருக்குச் சொன்னாள். அவர் அவளைப் பார்த்து: மகளே, உன் விசுவாசம் உன்னை இரட்சித்தது, நீ சமாதானத்தோடேபோய், உன் வேதனை நீங்கி, சுகமாயிரு என்றார்'. - (மாற்கு 5:31-34)

.

அவரை தொட்டபடியும் அவரை நெருக்கியபடி சென்றவர்களும் அநேகர். ஆனால் அவர்களுடைய யாருடைய தொடுதலும் இயேசுவுக்குள் எந்த மாற்றத்தையும் உண்டு பண்ணவில்லை. ஆனால் விசுவாசத்தோடு அந்த பெண் அவரை தொட்டதை, அதுவும் அவருடைய வஸ்திர ஓரத்தை தொட்டதை அவர் அறிந்தவராயிருந்தார்.

.

இந்த நாளிலும், கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவை அறிந்தவர்கள் ஆயிரமாயிரமானவர்கள். அவரோடு நான் மிகவும் நெருக்கமாயிருக்கிறேன் என்று சொல்பவர்களும் அநேகர். ஒரு ஊழியக்காரர் சொன்னார், இயேசுகிறிஸ்து அவருடைய தோள்களின் மேல் கைளைபோட்டு, பரலோகத்தில் தோட்டத்தில் உலாவினார் என்று. இப்படி அநேகர் சொன்னாலும், அவருடைய உள்ளத்தை தொடுபவர்கள் வெகு சிலரே! இவரிடம் நான் சென்றால் இவர் என்னை சுகமாக்குவார் என்கிற விசுவாசத்தோடு சென்று அவரை தொடுபவர்களே அவரை தொடுபவர்கள்! சரீரப்பிரகாரமாக ஒருவருடன் பக்கத்தில் இருப்பதற்கும், அவருடைய உள்ளத்தை தொடுபவர்களுக்கும் வித்தியாசம் உண்டு. கிறிஸ்துவை குறித்து அறியாமலேயே, அவரை விசுவாசியாமலே அவருக்கு பக்கத்தில் இருக்கலாம், ஆனால் அவருக்கு தெரியாமல் அவரை தொட முடியாது, அதேப்போல அவரை தொட்டு சுகமடையாமல் இருப்பது என்பதும் இயலாத காரியம்.

.

ஒருவேளை நீங்கள் நினைக்கலாம், என்னை விட நன்கு ஜெபம் செய்பவர்கள் அனேகர், எனக்கு ஜெபிக்க கூட தெரியாது. இயேசுகிறிஸ்து என் ஜெபத்தை கேட்பாரா என்று. நம் உள்ளத்திலிருந்து விசுவாசத்தோடு, கண்களில் கண்ணீர் வழிய, அவர் சுகமளிக்கும் தேவன் என்று அறிந்து, அப்பா எனக்கு சுகத்தை தாரும் என்று கேட்கும்போது, அவருடைய செவிகள் அந்த ஜெபத்திற்கு திறந்தவைகளாகவே இருக்கின்றன. பதிலை கொடுப்பதற்கு அவர் வாஞ்சையுள்ளவராகவே இருக்கிறார். அந்த பெண் சுற்று சூழலை பார்க்கவில்லை, கண்டுபிடிக்கப்பட்டால், யூதர்களின் தண்டனை தன்னிடம் நிறைவேறுமே என்று நினைக்கவில்லை, விசுவாசத்தோடு, 'நான் அவருடைய வஸ்திரங்களையாகிலும் தொட்டால் சொஸ்தமாவேன்' என்று சொல்லி போய் தொட்டாள். தொட்ட மாத்திரத்தில் சொஸ்தமானாள். இந்த பெண்ணை போல நாமும் அவரை அண்டி கொள்வோமா? அவரால் சுகமாகாத வியாதி ஒன்றும் இல்லையே, அவரால் கூடாத காரியம் ஒன்றும் இல்லையே, விசுவாசத்தோடு அவரிடம் சென்று அவருடைய இருதயத்தை நம் கண்ணீரின் ஜெபத்தினால் தொட்டு, அவரிடம் மன்றாடுவோம். அவரே நமக்கு சுகத்தை தருவார். ஆமென் அல்லேலூயா! ...(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

வேதத்தை ஏன் வாசிக்க வேண்டும்?

வேதத்தை ஏன் வாசிக்க வேண்டும்?
...

வாலிபன் தன் வழியை எதினால் சுத்தம்பண்ணுவான்? உமது வசனத்தின்படி தன்னைக் காத்துக்கொள்ளுவதினால்தானே. - (சங்கீதம் 119:9).

.
ஒருஒரு வயதான முதியவர் தன் மகனுடைய குடும்பத்தோடும் பேர பிள்ளையோடும் வாழ்ந்து வந்தார். தினமும் காலையில் அவர் எழுந்து வேதாகமத்தை வாசிப்பது வழக்கம். அவருடைய பேரன் அவர் செய்வதுப் போல அவனும் தன் வேதாகமத்தை எடுத்து வாசிக்க முயற்சி செய்வது வழக்கமாக இருந்தது.
.
ஒரு நாள் பேரன் தன் தாத்தாவிடம், 'தாத்தா நீங்கள் செய்வதுப் போல நானும் வேதத்தை எடுத்து வாசித்துப் பார்க்கிறேன். ஆனால் எனக்கு அதில் ஒன்றும் புரியவில்லையே? அதுவும் நான் வேதத்தை மூடியவுடன் என்ன படித்தோம் என்பதையே மறந்து போகிறேனே ஆகையால் வேதத்தை வாசிப்பதால் என்ன பயன்? ' என்று கேட்டான்.
.
அப்போது அவனுடைய தாத்தா, தன் அருகில் இருந்த கரிகள் நிறைந்த கூடையிலிருந்து கரியை அனல் மூட்டும்படியாக அடுப்பில் போட்டு விட்டு, வெறும் கூடையை அவனுடைய கையில் கொடுத்து, 'நீ அருகில் உள்ள ஆற்றில் இருந்து தண்ணீரை இந்த கூடை நிறைய எடுத்துக் கொண்டு வா' என்று அனுப்பினார்.
.
அதன்படி பேரன் அந்த கூடையை எடுத்துக் கொண்டு ஆற்றுக்குப் போய் தண்ணீர் கொண்டு வரும்போது, அவன் வீட்டிற்கு வருவதற்குள் தண்ணீர் எல்லாம் சிந்திவிட்டிருந்தது. தாத்தா அதை பார்த்து சிரித்தபடி, 'நீ இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாக வரவேண்டியதாக்கும்' என்று கூறி, மீண்டும் அவனை தண்ணீர் கொண்டு வரும்படி சொன்னார்.
.
பேரன் திரும்பவும் வேகமாய் ஓடி, தண்ணீர் கொண்டு வந்தாலும், அவன் வீடு வருவதற்குள் அதிலிருந்து தண்ணீர் ஒழுகியிருந்தது. அதைப் பார்த்து பேரன், 'இந்த கூடையில் தண்ணீர் கொண்டு வருவது மிகவும் கஷடம், நான் ஒரு பக்கெட்டில் கொண்டு வருகிறேன்' என்றான். தாத்தா, 'எனக்கு பக்கெட்டில் தண்ணீர் கொண்டு வர வேண்டாம், எனக்கு இந்த கூடையில்தான் தண்ணீர் வேண்டும்' என்றுக் கூறினார். பேரன் மீண்டும் தண்ணீர் எடுத்து வரப்போனான். தாத்தா வெளியே நின்று அவன் போவதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
.
பேரன் தன் தாத்தாவிற்கு முன்பாக வேகமாக ஓடி, தண்ணீரை மொண்டு வீட்டிற்கு ஓடி வருவதற்குள் தண்ணீர் எல்லாம் சிந்திப் போனதை கண்டு, தன் தாத்தாவிடம், 'பார்த்தீர்களா? நான் எத்தனை வேகத்துடன் போய் தண்ணீர் கொண்டு வந்தேன், ஆனால் எல்லாம் வீண், நான் வருவதற்குள் தண்ணீர் சிந்திப் போய் விடுகிறது' என்றுக் கூறினான்.
.
தாத்தா அவனை பார்த்து, 'நீ நினைக்கிறாயா இப்படி நீ கொண்டு வந்தது வீண் என்று? இந்தக் கூடையைப் பார்' என்றார். அப்போதுதான் அந்த பேரன் அந்தக் கூடையைப் பார்த்தான். அழுக்கு நிறைந்திருந்த, கரிகளால் கறுப்பாயிருந்த அந்தக் கூடை இப்போது பளீரென்று அதன் உட்புறமும் வெளிப்புறமும் சுத்தமாகி இருந்தது.
.
தாத்தா சொன்னார், 'இதைப்போலத்தான் நீ வேதம் வாசிக்கும்போது, ஒன்றும் புரியாமலிருக்கலாம், அல்லது மறந்துப் போகலாம், ஆனால் நீ வாசிக்க வாசிக்க அது உன்னை உட்புறத்திலும், வெளிப்புறத்திலும் சுத்தமாக்குகிறது. ஏனென்றால் பரிசுத்த வார்த்தைகள் ஒவ்வொன்றும் புடமிடப்பட்ட, ஜீவனுள்ள வார்த்தைகள், ஆகையால் நீ தொடர்ந்து வேதத்தை தினமும் வாசி' என்றுக் கூறினார்.
.
'கர்த்தருடைய சொற்கள் மண் குகையில் ஏழுதரம் உருக்கி, புடமிடப்பட்ட வெள்ளிக்கொப்பான சுத்த சொற்களாயிருக்கிறது' (சங்கீதம் 12:6) என்று வேதம் கூறுகிறது. அந்த சுத்த சொற்களை நாம் வாசிக்க வாசிக்க நாமும் சுத்தமாகிறோம். மட்டுமல்ல, 'தேவனுடைய வார்த்தையானது ஜீவனும் வல்லமையும் உள்ளதாயும், இருபுறமும் கருக்குள்ள எந்தப் பட்டயத்திலும் கருக்கானதாயும், ஆத்துமாவையும் ஆவியையும், கணுக்களையும் ஊனையும் பிரிக்கத்தக்கதாக உருவக் குத்துகிறதாயும், இருதயத்தின் நினைவுகளையும் யோசனைகளையும் வகையறுக்கிறதாயும் இருக்கிறது' (எபிரேயர் 4:12) என்று பார்க்கிறோம்.
.
தேவனுடைய வார்த்தைகள் ஜீவனுள்ளது. அது இன்றும் ஒவ்வொருவருடனும் இடைபடுகிறது, பேசுகிறது, கண்டித்து உணர்த்துகிறது, ஆசீர்வதிக்கிறது, ஆறுதல்படுத்துகிறது. நமது இருதயத்தின் நினைவுகளையும், யோசனைகளையும் வகையறுக்கிறது. அப்படிப்பட்ட அற்புத வார்த்தைகள் நம் தாய் மொழியில் நாம் கொண்டிருப்பது நம்முடைய பாக்கியமே!
.
அந்த அற்புத வார்த்தைகளை கொடுத்த தேவனை ஸ்தோத்தரிப்போம். ஒவ்வொரு நாளும் நான் அதை வாசித்து இந்த அற்புத வார்த்தைகளுக்காக ஸ்தோத்திரம் என்றுக் கூறி, வேதத்தை முத்தமிடுவது வழக்கம். நாமும் தினமும் வாசிப்போம், சுத்தமாக்கப்படுவோம், கர்த்தருக்காய் ஜீவிப்போம். ஆமென் அல்லேலூயா! (Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

நாம் எதை நாடுகிறோம்?

......................நாம் எதை நாடுகிறோம்?...........................
.

முதலாவது தேவனுடைய ராஜ்யத்தையும் அவருடைய நீதியையும் தேடுங்கள், அப்பொழுது இவைகளெல்லாம் உங்களுக்குக்கூடக் கொடுக்கப்படும். - (மத்தேயு 6:33).

.
நம் ஒவ்வொருவருடைய விருப்பங்களும் நமது வயதுக்கும், நாம் இருக்கும் நிலவரத்திற்கும் தக்கதாக வேறுபடுகிறது. பள்ளியில் படிக்கும் மாணவர்கள நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்று தங்களுக்கு நல்ல வேலையை பெற்று தரக்கூடிய தொழிற்கல்வி கற்க்க விரும்புகின்றனர். படித்து முடித்தவர்கள் அதிக வருமானத்தை தரக்கூடிய நல்ல வேலையில் சேர பிரும்புகின்றனர். நல்ல வேலையில் சேர்ந்தவர்கள் வெளிநாடு சென்று அதிக பணம் சம்பதிக்க விரும்புவர். இப்படி நல்ல வேலை, நல்ல வாழ்க்கை துணை, நல்ல வீடு என்று நம்முடைய விருப்பங்கள் விரிந்து கொண்டே போகின்றன. 'எனக்கு' இவையெல்லாம் வேண்டும் என்று இன்னும் பல விருப்பங்கள் நம் ஒவ்வொருவருடைய உள்ளத்திலும் உண்டு.

.

ஆனால் 'என்னில்' இவையெல்லாம் வேண்டுமென்று நாம் எவற்றை எல்லாம் விரும்புகிறோம்? தாவீது கொல்கிறார், 'தேவனே சுத்த இருதயத்தை 'என்னிலே' சிருஷ்டியும். நிலைவரமான ஆவியை என் உள்ளத்திலே புதுப்பியும். ஈசோப்பினால் என்னை சுத்திகரியும்' என்று தாவீது தன்னிலே பெற்று கொள்ள வேண்டியவற்றிற்காக ஜெபிக்கிறார். ஆனால் அவர் பாவத்தில் விழுந்து விட்டபின்பே இந்த ஜெபத்தை ஏறெடுத்தார். நாம் பாவத்தில் விழுந்து விடாதபடிக்கு அனுதினமும் காலையில் எழுந்தவுடன் இந்த ஜெபத்தை ஏறெடுக்க பழகி கொண்டால் நம்மை பாவத்தில் விழாதபடி தேவன் காத்து கொள்வார்.

.

நம்முடைய ஜெபத்திலே அதிக பாரத்தையும், நேரத்தையும் எடுப்பது 'எனக்காகவா' அல்லது 'என்னிலே' மாற்றம் கொண்டு வாரும் என்று ஜெபிப்பதற்காகவா? என் கடன் பாரம் தீர வேண்டும், என் வீடு கட்டி முடிக்க உதவும், என் பிள்ளை நன்றாக படிக்க வேண்டும், என் கணவருக்கு நல்ல வேலை கிடைக்க வேண்டும், எனக்கு நல்ல துணை கிடைக்க வேண்டும் என்பது தானே நம் ஜெபத்தில் அதிகம்! ஆனால் தாவீதை போல தேவனே என்னில் மாற்றம் தாரும் என ஜெபிப்பவர்கள் வெகு சிலரே. என்னில் தாழ்மையை தாரும், பொறுமையாயிருக்க செய்யும், அன்பு நிறைந்த உள்ளத்தை என்னிலே சிருஷ்டியும் என நமக்குள் ஏற்பட வேண்டிய மாற்றத்திற்காக நாம் அதிகமாக ஜெபிக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு நாளும் நமது ஒவ்வொரு அவயவங்களையும் கர்த்தருடைய பலிபீடத்தில் வைத்து அவர் நம்மை பரிசுத்தப்படுத்தும்படி மன்றாடுவோம். அந்த நாளின் ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஆண்டவரின் நினைவாய் இருக்க ஜெபிப்போம். நம் வாயின் வார்த்தைகளெல்லாம் பிறர் காயம் ஆற்ற கூடியதாக இருக்க ஜெபிப்போம்.

.

பிரியமானவர்களே, அன்று சாலொமோன் ராஜா இஸ்ரவேல் ஜனங்களை வழிநடத்த ஞானமுள்ள இருதயத்தை மட்டும்தான் கேட்டான். ஆனால், தேவன் அவன் கேளாத மற்ற எல்லா ஐசுவரியங்களையும் அவனுக்கு கொடுக்கவில்லையா? அதுபோல நமது எண்ணமும் 'எனக்கு எனக்கு' என்றிராதபடி 'என்னிலே' என்று ஜெபிக்கிறவர்களாய் மாறுவோம். சுத்திகரிக்கப்பட்ட பாத்திரத்திலே எவரும் பாலை ஊற்றுவார்கள். இல்லாவிட்டால் பாத்திரத்திலுள்ள அசுத்தம் பாலை கெடுத்து விடும். அதுபோல நம்மை சுத்தமாக காத்து கொள்வோமானால், நமக்கு வேண்டிய ஆசீர்வாதங்கள் தானாய் வந்து நம் வாழ்வை நிரப்பும். நமது சரீரத்திற்காக அல்ல, ஆத்துமாவிற்காக கவலைப்படுவோம். சரீரத்தின் தேவைகளை தேவன் பார்த்து கொள்வார். ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

நீயுனக்கு சொந்தமல்லவே

...........................நீயுனக்கு சொந்தமல்லவே.....................
.

மனுஷன் உலகம் முழுவதையும் ஆதாயப்படுத்திக்கொண்டாலும், தன் ஜீவனை நஷ்டப்படுத்தினால் அவனுக்கு லாபம் என்ன? மனுஷன் தன் ஜீவனுக்கு ஈடாக என்னத்தைக் கொடுப்பான்? - (மத்தேயு 16:26).

வேதத்தில் சில பேருடைய காரியங்கைள பார்க்கும்போது இது ஒன்றும் பெரிய காரியமாக தோன்றவில்லை! யூதாஸ் காரியோத் 30 வெள்ளி காசுக்காக இயேசுகிறிஸ்துவை காட்டி கொடுத்து தன் ஆத்துமாவை இழந்தான், ஆகான் ஒரு பாபிலோனிய சால்வைக்காகவும், இருநூறு வெள்ளி சேக்கலுக்காகவும், ஒரு பொன்பாளத்துக்க்காவும் தன் ஆத்துமாவை இழந்தான் (யோசுவா 7), எலிசாவின் வேலைக்காரனாகிய கேயாசி, ஒரு தாலந்து வெள்ளிக்காகவும், இரண்டு மாற்று வஸ்திரங்களுக்காவும் தன் ஆத்துமாவை இழந்து போனான் (2 இராஜாக்கள் 5), ஏசாவோ ஒரு கோப்பை கூழுக்காக தன் சேஷ்ட புத்திர பாகத்தையே இழந்தான். என்ன ஒரு பரிதாபமான முன் உதாரணங்கள்!

.

நாம் இருக்கும் இந்த உலகத்தில் எத்தனையோ பேர், இது போன்ற மிக சிறிய காரியங்களுக்காக தங்கள் ஆத்துமாக்களை இழந்து கொண்டிருக்கின்றனர். பிசாசுக்கு அதை விற்று கொண்டிருக்கின்றனர். அவர்களுக்கு தெரியவில்லை தங்கள் ஆத்துமா எத்தனை விலையேறப் பெற்றதென்று!

.

மனுஷன் உலகம் முழுவதையும் ஆதாயப்படுத்திக்கொண்டாலும், தன் ஜீவனை நஷ்டப்படுத்தினால் அவனுக்கு லாபம் என்ன? மனுஷன் தன் ஜீவனுக்கு ஈடாக என்னத்தைக் கொடுப்பான்? என இயேசுகிறிஸ்து கூறினார். ஆம் இந்த உலகத்தின் ஆஸ்திகளையும், ஏன் முழு உலகத்தையும் ஆண்டு அனுபவிப்பனாக இருந்தாலும், தன் ஆத்துமாவை அவன் இழந்து போனால், அவனைவிட பரிதாபமானவன் இந்த உலகததில் வேறு யாரும் இல்லை!

.

ஒரு மனிதன் தன் ஆத்துமாவிற்கு ஈடாக என்னத்தை செலுத்தி அதை மீட்டுக் கொள்ள முடியும்? எப்போது ஆதாமும் ஏவாளும் பாவம் செய்து தேவன் அவர்களுக்கு கொடுத்திருந்த ஆளுகையை பிசாசின் கையில் கொடுத்தார்களோ அன்றிலிருந்து பிசாசின் ஆளுகைக்கு இந்த உலகம் விடப்பட்டிருக்கிறது. அதனால்தான், அவன் உலக இரட்சகரான இயேசுகிறிஸ்துவிடமே வந்து, அவரை மிகவும் உயர்ந்த மலையின்மேல் கொண்டுபோய், உலகத்தின் சகல ராஜ்யங்களையும் அவைகளின் மகிமையையும் அவருக்குக் காண்பித்து: நீர் சாஷ்டாங்கமாய் விழுந்து, என்னைப் பணிந்துகொண்டால், இவைகளையெல்லாம் உமக்குத் தருவேன் என்று சொன்னான். அப்பொழுது இயேசு: அப்பாலே போ சாத்தானே; உன் தேவனாகிய கர்த்தரைப் பணிந்துகொண்டு, அவர் ஒருவருக்கே ஆராதனை செய்வாயாக என்று எழுதியிருக்கிறதே என்றார். - (மத்தேயு 4:8-10). அவர் தம் வார்த்தையினால் அவனை மேற்கொண்டு தம் ஆத்துமாவை காத்து கொண்டார். அல்லேலூயா! நாமும் கூட சாத்தான் நம்மை இந்த உலகத்தின் ஆசைகளை காட்டி நம் ஆத்துமாவிற்கு விலை பேசும்போது கர்த்தருடைய வார்த்தைகளை பேசி நாம் நம் ஆத்துமாக்களை காத்துக் கொள்ள வேண்டும். நம் ஆத்துமாக்களை இந்த அழிய போகிற உலகத்தின் இச்சைகளுக்காக ஒரு போதும் விற்றுப் போட கூடாது.

.

மட்டுமல்ல, கிறிஸ்து நமக்காக, நம்முடைய பாவங்களுக்காக சிலுவையில் பாடுபட்டு இரத்தம் சிந்தி தம் இரத்தத்தையே கிரயமாக செலுத்தி, நம்முடைய ஆத்துமாக்களை மீட்டு விட்டபடியால், நம் ஆத்துமாக்கள் கிறிஸ்துவுக்கு சொந்தமாகி விட்டன. உங்கள் சரீரமானது நீங்கள் தேவனாலே பெற்றும் உங்களில் தங்கியும் இருக்கிற பரிசுத்த ஆவியினுடைய ஆலயமாயிருக்கிறதென்றும், நீங்கள் உங்களுடையவர்களல்லவென்றும் அறியீர்களா? கிரயத்துக்குக் கொள்ளப்பட்டீர்களேளூ ஆகையால் தேவனுக்கு உடையவைகளாகிய உங்கள் சரீரத்தினாலும் உங்கள் ஆவியினாலும் தேவனை மகிமைப்படுத்துங்கள் (1கொரிந்தியர் 6:19-20) என்று நாம் பார்க்கிறோம். இப்போது நாம் நமக்கு சொந்தமானவர்களல்ல, கிறிஸ்துவே அதற்கு சொந்தமானவர். ஆகவே நாம் நம் சொந்தத்திற்கு அதை பிரயோஜனப்படுத்த முடியாது. மற்றும் பிசாசுக்கு அதன் மேல் இப்போது எந்த அதிகாரமும் இல்லை. ஆமென் அல்லேலூயா!

.

உலகத்தின் எந்த பணக்காரரும் தன்னுடைய எல்லா பணத்தையும் செலுத்தினாலும் உங்கள் ஆத்துமாவை வாங்க முடியாது. அது அத்தனை விலையேறப் பெற்றது. அதனால்தான், தேவன் தம்முடைய சொந்த குமாரனையே இந்த உலகத்திற்கு அனுப்பி, அவருடைய மாசற்ற பரிசுத்த சொந்த இரத்தத்தினாலே நமது ஆத்துமாவை மீட்க கிருபாதார பலியாக அனுப்பினார். அவர் நம்மேல் வைத்த அன்பும் தயவும் பெரியது! அதை அசட்டை செய்யாமல், நம் விலையேறப்பெற்ற ஆத்துமாக்களை அழிந்து போகும் இந்த உலகத்தின் காரியங்களுக்காக விற்றுப்போடாதபடிக்கு காத்துக்கொள்வோமாக! (Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

இயேசுவே உம்மை போல் மாற்றுமே

...............இயேசுவே உம்மை போல் மாற்றுமே...................
.

அந்த ஊழியக்காரனுடைய ஆண்டவன் மனதிரங்கி, அவனை விடுதலைபண்ணி, கடனையும் அவனுக்கு மன்னித்துவிட்டான். - (மத்தேயு 18:27).

.
ஒரு செல்வந்தர் ஒருவரிடம், ஒரு மனிதன் பத்து இலட்சம் ரூபாய்கள் கடன்பட்டிருந்தான். அந்த செல்வந்தர் தன் கணக்குவழக்குகளை சரி பார்த்து கொண்டிருந்தபோது, இந்த மனிதன் அநேக நாட்களாக தனக்கு பணத்தை திரும்ப தரவில்லை என்பது தெரிய வந்தது. உடனே அந்த மனிதனுக்கு அவர் ஆள் விட்டனுப்பி, 'என் பணத்தை கொடுத்து முடி' என்று கட்டளையிட்டார். அவனோ, 'ஐயா, என்னால் முடியவில்லை, நான் எப்படியாவது திருப்பி கொடுக்க முயற்சிக்கிறேன்' என்றான். அப்போது அந்த செலவந்தர், 'உன் மனைவி பிள்ளைகளையும், உன்னிடத்தில் உள்ள எல்லாவற்றையும் விற்றாவது, என் கடனை அடைத்து முடி' என்றார். அப்போது அந்த மனிதன், அந்த செல்வந்தரின் காலில் விழுந்து, 'ஐயா, தயவுசெய்து கொஞ்சகாலம் பொறுத்து கொள்ளும். எப்படியாவது நான் அடைத்து விடுகிறேன். என் மனைவி பிள்ளைகளை விற்று விட்டு, நான் என்ன செய்வது ஐயா' என்று கண்ணீர் விட்டு கதறினான். அதை கேட்ட செல்வந்தர், அவன் மேல் மனதுருகி, 'சரி,போ உன்னை மன்னித்து விட்டேன்' என்று சொல்லி, அவன் அவருக்கு பட்டிருந்த பத்து இலட்ச ரூபாய் கடனையும் அவனுக்கு கொடுக்க வேண்டாம் என்று மன்னித்து விட்டார்.

.

இப்போது சந்தோஷமாய் தன் கடனெல்லாம் அடைக்கப்பட்டு விட்டதே, என மனைவி பிள்ளைகளோடு நான் சந்தோஷமாய் இருப்பேனே என்று எண்ணி கொண்டே வந்து கொண்டிருந்த அவனுக்கு எதிரே, அவனிடம் நூறு ரூபாய் கடன்பட்டிருந்த தன்னுடன் வேலை செய்யும் ஒருவன் வந்து கொண்டிருப்பதை பார்த்தான். அவனிடம், இவன் சென்று, 'நீ என்ன என் கடனை இன்னும் அடைக்காமலிருக்கிறாய், உடனே கொடுத்து முடி' என்று அவன் கழுத்தை நெரிக்க பார்த்தான். கடன் வாங்கியவனோ, 'ஐயா எப்படியாவது நான் கொடுத்து விடுகிறேன்' என்று அவன் கால்களை பற்றி கதறினான். ஆனால், இவனோ, 'உன்னை விட்டால் என் பணத்தை நீ கொடுக்கவே மாட்டாய்' என்று கூறி அவனை போலீஸில் பிடித்து கொடுத்து, 'இவன் என் பணத்தை கொடுத்து முடிக்குமட்டும், அவனை சிறையிலேயே வையுங்கள்' என்று அந்த போலீஸிடம் ஒப்படைத்தான்.

.

அதை நேரில் பார்த்த சிலர், அந்த செல்வந்தரிடம் போய், ' நீர் இந்த மனிதனுக்கு 10,000 இலட்சம் ரூபாய்களை மன்னித்தீரே, ஆனால் இவனோ போய் தனக்கு 100 ரூபாய் கொடுக்க முடியாத ஒரு மனிதனை அடிக்கவும், போலீஸில் பிடித்து கொடுக்கவும் செய்தான்' என்று கூறினர். அதை கேட்ட செல்வந்தருக்கு மிகவும் கோபம் உண்டாகி, அந்த மனிதனை பிடித்து கொண்டு வர சொல்லி, 'நீ என்னை வேண்டிக்கொண்டபடியினால் அந்தக் கடன் முழுவதையும் உனக்கு மன்னித்துவிட்டேன். நான் உனக்கு இரங்கினதுபோல, நீயும் உன் உடன் வேலைக்காரனுக்கு இரங்கவேண்டாமோ என்று சொல்லி, அவனை போலீசிடம் 'இவனை அடித்து, எனக்கு என் பணம் கிடைக்கும் வரைக்கும் இவனை சிறையில் வைத்து, எப்படியாவது பணத்தை திரும்ப பெற்று கொடுங்கள்' என்று அவர்களிடம் ஒப்படைத்தார்.

.

இந்த உவமையை தான் நாம் மத்தேயு 18ம் அதிகாரம் 23-34 வரையுள்ள வசனங்களில் பார்க்கிறோம். இதை படிக்கும்போதே, நமக்கு அந்த பத்து இலட்சம் கடன்பட்டிருந்த மனிதன் மேல் கோபம் வருகிறதல்லவா? நம்மில் அநேகரும் அவனை போலத்தான் இருக்கிறோம்.

.

தேவன் நம்மேல் கிருபையாய் இரங்கி, நாம் செய்த எத்தனையோ பாவங்களை, துரோகங்களை, சாபங்களை, தவறுகளை நாம் அவரை வேண்டி கொண்ட போது, மன்னித்து விட்டார். நாமும் நம் குடும்பமும் பட வேண்டிய பாடுகளிலிருந்து நம்மை விடுதலையாக்கி, தலைமுறை தலைமுறையாய் பட வேண்டிய சாபங்களிலிருந்து விடுதலையாக்கினார். நரக ஆக்கினைக்கு நம்முடைய ஆத்துமாவை தப்புவித்தார். அப்படி அவர் கிருபையாக நமக்கு மன்னித்திருக்க, அவருக்கு நன்றியாய் ஜீவிக்க வேண்டிய நாமோ, நம்முடைய குடும்பத்தில், சபைகளில், நமக்கு விரோதமாக யாராவது குற்றம் செய்து விட்டாலோ, ஒரு வார்த்தை சொல்லி விட்டாலோ போதும், அதை தாங்க முடியாதவர்களாக போய் விடுகிறோம். சிறு சிறு காரியங்களையும் நம்மால் பொறுத்து கொள்ள முடிவதில்லை. அவர்களிடம் வழக்கிட்டு, நான் யார் தெரியுமா? என்று அவர்களை விட்டு வைப்பதில்லை. தேவன் அதை பார்க்கும்போது, என்ன செய்வார்? 'நான் இவனுக்கு அல்லது இவளுக்கு எத்தனை பெரிய பாவங்களை சாபங்களை மன்னித்து விட்டேன், ஆனால் இவனோ, இந்த சிறிய குற்றத்திற்காக, தன் சகோதரன் மேல் இவ்வளவு கொடிய பகையை வெளிப்படுத்துகிறானே' என்று நம்மேல் கோபமடைவரல்லவா?

.

யூதர்களின் வழக்கத்தின்படி, அவர்கள் தங்கள் பகைவர்களை மூன்று முறை மட்டும் மன்னிப்பார்களாம். அதை அறிந்திருந்த அப்போஸ்தலனாகிய பேதுரு, இயேசுவோடு கூட இருந்தபடியால், அவருடைய மன்னிக்கும் தன்மையை அறிந்திருந்தபடியால், இன்னும் நான்கு தடவைகளை கூட்டி, இயேசுவிடம், 'ஆண்டவரே, என் சகோதரன் எனக்கு விரோதமாய்க் குற்றஞ்செய்து வந்தால், நான் எத்தனைதரம் மன்னிக்கவேண்டும்? ஏழுதரமட்டுமோ' என்று கேட்டான். அப்போது, மன்னிப்பதில் வள்ளலான அவர், 'ஏழுதரமாத்திரம் அல்ல, ஏழெழுபதுதரமட்டும் என்று உனக்குச் சொல்லுகிறேன்' என்று சொல்லி இந்த உவமையை கூறினார்.

.

நாம் மற்றவர்களை எப்போது மன்னிப்போம்? ஒருவர் நமக்கு விரோதமாய் செய்த குற்றத்தை பொறுக்க முடியாமல், நாலு வார்த்தை நறுக்கென்று கேட்டுவிட்டு, ஊரெல்லாம் இவன் எனக்கு இப்படி செய்தான் என்று பரப்பிவிட்டு, கடைசியாக மன்னிக்கிறேன் என்று சொல்வோம். ஆனால் இயேசுகிறிஸ்து எப்போது மன்னித்தார் தெரியுமா? தம்மை சிலுவையில் வைத்து, தம் கரங்களை கால்களை ஆணிகளால் அடித்து கொண்டிருந்தபோது, அவரை சிலுவையில் வைத்து அறையும்போது, 'பிதாவே, இவர்களுக்கு மன்னியும், தாங்கள் செய்கிறது இன்னதென்று அறியாதிருக்கிறார்களே' என்று தன்னை சித்திரவதை செய்யும் அந்த நேரத்தில் தானே அவர்களை மன்னித்தாரல்லவா? அவருடைய மன்னிக்கும் மனப்பான்மை நமக்கும் வரட்டுமே!

.

அவருடைய பிள்ளைகள் என்று சொல்கிற நாமும் நமக்கு விரோதமாக துரோகம் செய்பவர்களை மன்னிப்போம். தவறு செய்பவர்களை நாமும் மன்னிப்போம். கிறிஸ்துவின் மன்னிக்கும் தன்மை இதை வாசிக்கும்போதே நமக்குள் கடந்து வரட்டும். இதை எழுதும்போதே கிறிஸ்துவின் அன்பையும் மன்னிக்கும் தன்மையையும் நினைத்து கண்ணீர் வடித்து கொண்டே எழுதுகிறேன். நாம் மன்னிக்க மன்னிக்க கர்த்தரின் ஆசீர்வாதம் நம்மேல் இறங்கி கொண்டே இருக்கும். அவருடைய குணாதிசயங்கள் நம்மை மாற்றி கொண்டே இருக்கும். கிறிஸ்துவை போல நாம் மாறும் வரைக்கும் அவர் காட்டிய வழியில் நடப்போமா? நம்முடைய பெரிய பெரிய குற்றங்களை மன்னித்த அவருக்கு முன்பாக நமக்கு விரோதமாக செய்யப்படும் சிறிய சிறிய குற்றங்கள் ஒன்றும் பெரிதானவையே அல்ல, நாமும் மன்னிப்போமா? கிறிஸ்துவின் சாயலாக மாறுவோமா? ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

எது ஐசுவரியம்

.....................................எது ஐசுவரியம்?..............................
.
கர்த்தரின் ஆசீர்வாதமே ஐசுவரியத்தைத் தரும்; அதனோடே அவர் வேதனையைக் கூட்டார். - (நீதிமொழிகள் 10:22).

.
முழு உலகத்தையும் ஜெயித்த மகா வீரன் அலெக்ஸாண்டர் தான் மரிக்கும்போது, தன்னுடைய விருப்பத்தை தெரிவித்தார். அப்போது 'என்னுடைய மரித்த சரீரத்தை எடுத்துச் செல்லும்போது, என் கைகளை வெளியே வைத்து எடுத்துச் செல்லுங்கள். ஏனெனில் அதை காண்பவர்கள் யாவரும் அறியட்டும், நான் பிறக்கும்போது எதையும் கொண்டு வரவில்லை, மரித்த போதும் எதையும் கொண்டு போகப்போவதில்லை' என்று கூறினார்.

.
அநேக ஊழியர்கள் இந்த நாட்களில் ஆசீர்வாதங்களைக் குறித்து
பிரசங்கிக்கின்றனர். அதற்கேற்ப வசனங்களை எடுத்துக் கூறுகின்றனர்.அவர்கள் பேசும் கூட்டங்களுக்கு அதிகமான மக்கள் செல்கின்றனர்.ஏனெனில் அநேகருக்கு ஆசீர்வாதங்கள் வேண்டும், செல்வாக்கு வேண்டும் என்கிற விருப்பம் உண்டு.
.
பணமோ செல்வமோ இருப்பது தவறு என்று சொல்லவில்லை. பணமோ எல்லாவற்றிற்கும் உதவும் என்றும், ஆனால் பண ஆசையோ எல்லா தீமைக்கும் வேர் என்றும் வேதம் கூறுகிறது. பணம் இல்லாவிட்டால் ஒரு ஆளும் நம்மை மதிக்கப் போவதில்லை. ஆகவே பணம் முக்கியம், ஆனால் பண ஆசை இருப்பதோ தவறு.
.
சாலமோன் இராஜாவை பார்க்கும்போது தேவன் அவருக்கு ஏராளமான ஐசுவரியத்தை கொடுத்திருந்தார் என்று பார்க்கிறோம். 'ராஜா எருசலேமிலே வெள்ளியையும் பொன்னையும் கற்கள்போலவும், கேதுருமரங்களைப்
பள்ளத்தாக்கில் இருக்கும் காட்டத்திமரங்கள்போலவும் அதிகமாக்கினான்' (2 நாளாகமம் 1:15) என்றுப் பார்க்கிறோம். இத்தனை ஐசுவரியங்கள் அவருக்கு இருந்தும், பிரசங்கி என்னும் வேதபுத்தகத்தில் எல்லாமே மாயை என்று புலம்புவதைப் பார்க்கிறோம். எல்லா ஐசுவரியமும்தான் இருக்கிறதே,
வேறு என்ன வேண்டும்? ஏன் மாயை மாயை என்று புலம்ப வேண்டும்?
.
அதேப்போல 'ஆபிராம் மிருகஜீவன்களும் வெள்ளியும் பொன்னுமான ஆஸ்திகளை உடைய சீமானாயிருந்தான்' (ஆதியாகமம் 13:2) என்று ஆபிரகாமைக் குறித்து வாசிக்கிறோம். 'ஆபிரகாமுக்கு உண்டான ஆசீர்வாதம் கிறிஸ்து இயேசுவினால் புறஜாதிகளுக்கு வரும்படியாகவும்,ஆவியைக் குறித்துச் சொல்லப்பட்ட வாக்குத்தத்தத்தை நாம் விசுவாசத்தினாலே பெறும்படியாகவும் இப்படியாயிற்று' என்று எழுதியிருக்கிறபடி ஆபிரகாமுக்கு உண்டான ஆசீர்வாதத்தினால் புறஜாதிகளாகிய நாம் இன்றளவும் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறோம். ஏன் சாலொமோனின் ஐசுவரியத்தைப் போல நாம் ஆசீர்வதிக்கப்படவில்லை?

ஆபிரகாமின் ஆசீர்வாதத்தினால் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறோம்?
.ஆபிரகாம் ஐசுவரிய சீமானாயிருந்தும், அதன் மேல் தன் கண்களை வைக்கவில்லை. அவர் எல்லா ஐசுவரியத்திற்கும் சொந்தக்காரரான கர்த்தர் மேல் தன் கண்களை வைத்திருந்தார். அதனால் அவர் தேவனுடைய சிநேகிதன் என்று எண்ணப்பட்டார். அவருடைய ஆசை, விருப்பம், எல்லாமே தேவன் பேரில் இருந்தது. உலக ஐசுவரியத்தினால் தன்னை சீராட்டி, பாராட்டி அனுபவிக்காமல், தேவ உறவின் ஐசுவரியத்தினால் தன்னை பெலப்படுத்திக் கொண்டார்.
சாலொமோனோ அப்படியிராமல், உலக ஐசுவரியங்கள் அத்தனையையும் அனுபவித்தார். ஆயிரம் பெண்களை மணந்து, அவர்கள் இராஜாவின் இருதயத்தை வழுவிப் போகச் செய்தனர். கர்த்தரை மறந்து, உலக ஐசுவரியத்தினால் மதிமயங்கி போனதினால், அது தரும் இன்பம் சிற்றின்பமாகவே இருந்தது. பேரின்ப நாதரின் இனிய சமுகத்தை அவர் இழந்து போனார். 'கர்த்தரின் ஆசீர்வாதமே ஐசுவரியத்தை தரும். அதனோடே அவர் வேதனையை கூட்டார்' என்ற பொன்னான வார்த்தையை அவர் அறியவில்லை. ஆகையால் அவருடைய ஐசுவரியம்
அவருக்கு வேதனையை தந்தது. கர்த்தர் ஐசுவரியத்தை கொடுத்தார். ஆனால் தம் ஆசீர்வாதத்தை அதனோடு தரவில்லை. ஆகவே அது வேதனையை தந்தது. ஆதனால் அவர் அனுபவித்த ஒன்றும் அவருக்கு நிம்மதியையும், சந்தோஷத்தையும், சமாதானத்தையும் தரவில்லை.
அதனால் எல்லாமே மாயையாக அவருக்கு தோன்றிற்று.
.
பிரியமானவர்களே, இஸ்ரவேலை ஆசீர்வதிப்பதே கர்த்தருக்கு பிரியம்.ஆவிக்குரிய இஸ்ரவேலராகிய நம்மை ஆசீர்வதிப்பதே கர்த்தருக்கு பிரியம்.அதற்குப்பின்னே எனக்கு அது வேண்டும் என்று நாம் அலையத்தேவையில்லை. 'முதலாவது தேவனுடைய ராஜ்யத்தையும் அவருடைய நீதியையும் தேடுங்கள், அப்பொழுது இவைகளெல்லாம் உங்களுக்குக்கூடக் கொடுக்கப்படும்' (மத்தேயு 6:33) என்று வாக்களித்தவர் நாம் அவருடைய இராஜ்யத்தையும் அவருடைய நீதியையும் தேடும்போது, நமக்கு எல்லா ஐசுவரியத்தையும் கூட்டித்தருவார். ஆனால் நாம் கர்த்தரோடு இல்லாதபடி நாம் அனுபவிக்கும் எந்த ஐசுவரியமும் மாயையே. ஆனால் கர்த்தரோடு நாம் இருந்து அவர் கொடுக்கும் ஐசுவரியத்தினால் நாம் மதிமயங்கி போகாமல், அவரது சமுகத்தை வாஞ்சிப்போமானால் அது நிச்சயமாகவே ஆசீர்வாதத்தை தரும். அதனுடனே வேதனை இராது. ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

கவலைப்படாதிருங்கள்

.......................கவலைப்படாதிருங்கள்..............................
.

ஆகையால், என்னத்தை உண்போம், என்னத்தைக் குடிப்போம் என்று உங்கள் ஜீவனுக்காகவும்; என்னத்தை உடுப்போம் என்று உங்கள் சரீரத்துக்காகவும் கவலைப்படாதிருங்கள் என்று, உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்; ஆகாரத்தைப்பார்க்கிலும் ஜீவனும், உடையைப்பார்க்கிலும் சரீரமும் விசேஷித்தவைகள் அல்லவா? - (மத்தேயு 6:25).

.
சில வீடுகளுக்கு முன் செடிகளை அழகாக வெட்டி, மலர்கள் பூத்து குலுங்கும்படி பார்க்கும்போது வியக்கும் வண்ணம் அருமையாக வளர்த்திருப்பார்கள். சில வீடுகள் முன், மரம் பெரிதாக வளர்ந்து, அதனுடைய இலைகள் வீட்டிற்கு முன் விழுந்து ஒரே குப்பையாக காட்சியளிக்கும்.

.

மத்திய கிழக்கு நாடுகள் வனாந்தரமாக இருப்பதால், செடிகள் அந்த மண்ணில் வளருவது கடினம். Conocarpus என்னும் ஒரு வகை செடி, அதற்கு தண்ணீரோ, குளிர்ந்த இடமோ தேவையில்லை. அந்த செடி இந்த வனாந்திரமான இடங்களில் கடுமையான வெட்பத்திலும் செழிப்பாக வளருகிறபடியால், எல்லா இடங்களிலும் அவற்றை நட்டு வைத்து, வளர்த்து, ஒவ்வொரு விதமான மிருகங்கள் போல, பறவைகள் போல வெட்டி, அழகுபடுத்தி, சாலைகளின் ஓரங்களில் வரிசையாக வைத்திருக்கிறார்கள். யாராவது இந்த நாடுகளுக்கு வருபவர்கள், இது வனாந்தரமா என்று நினைக்குமளவு இந்த மரங்களை எக்கச்சக்கமாக நட்டு, பசுமையாக காட்சி தருமளவு அரசாங்கம் எல்லா முயற்சிகளையும் எடுத்து தங்கள் நாடுகளை அழகுபடுத்தியிருக்கிறார்கள்.

.

சில இடங்களில் இவைகள் வெட்டப்படாமல், ஒரு லெவல் இல்லாமல் வளர்ந்து, ஒரு புதரை போல காட்சியளிக்கும். வனாந்தர இடமாக இருப்பதால் வனாந்தரத்தில் காணப்படுகிற தேள்கள், மற்ற விஷ பூச்சிகள் இதற்குள் ஓடி ஒளிய வாய்ப்புண்டு. நம் நாட்டிலும், செடிகளை ஒழுங்காக கத்திரித்து விடாதபடியால், கன்னாபின்னாவென்று வளர்ந்து பார்க்கவே அலங்கோலமாய் காணப்படுகிற இடங்கள் அநேகம் உண்டு. செடிகளோடு கூட களைகளும் வளர்ந்து, செடிகளுடைய ஆகாரத்தை உண்டு, செடிகள் சரியாக வளராதபடி இவை வேகமாய் வளர்ந்து, செடியை மூடிக்கொளகின்றன.

.

கவலையும் அதைப்போலத்தான், அந்த களைகளைப் போல, அதை ஆரம்பத்திலேயே கிள்ளி எறியாவிட்டால், அது வேர்படர்ந்து, பெரிய கிளையாகி, ஆளையே விழுங்கி விடக்கூடியதாக உள்ளது.

.

கவலைப்படுகிறவர்களின் உடலில் சாப்பிடுவதும் ஒட்டாது. அதனால்தான் இயேசுகிறிஸ்து கூறினார், கவலைப்படுகிறதினாலே உங்களில் எவன் தன் சரீர அளவோடு ஒரு முழத்தைக் கூட்டுவான்? (மத்தேயு 6:27) என்று. சிலருக்கு கவலை என்பது வேண்டும். எதையாவது குறித்து கவலைப்படாவிட்டால், அவர்களுக்கு தூக்கம் வராது. இது நடந்து விடுமோ, அது நடந்து விடுமோ என்று தேவையில்லாத கவலைப்பட்டு கொண்டு இருப்பார்கள்.

.

ஆகையால், என்னத்தை உண்போம், என்னத்தைக் குடிப்போம் என்று உங்கள் ஜீவனுக்காகவும்; என்னத்தை உடுப்போம் என்று உங்கள் சரீரத்துக்காகவும் கவலைப்படாதிருங்கள் என்று, உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்; ஆகாரத்தைப்பார்க்கிலும் ஜீவனும், உடையைப்பார்க்கிலும் சரீரமும் விசேஷித்தவைகள் அல்லவா? என்று இயேசுகிறிஸ்து கூறினார். இயேசுகிறிஸ்துவின் பேரில் நம்பிக்கை வைத்திருந்தால், நாளைய தினத்தை குறித்தோ, என்ன நடக்கும் என்றோ கவலை படத்தேவையேயில்லை. நாளைக்காக கவலைப்படாதிருங்கள்; நாளையத்தினம் தன்னுடையவைகளுக்காகக் கவலைப்படும். அந்தந்த நாளுக்கு அதினதின் பாடுபோதும் என்று இயேசுகிறிஸ்து கூறினார். அந்தந்த நாளுக்குரிய காரியங்களில் கவனத்தை செலுத்தி வாழ்ந்தால் போதும், ஒவ்வொரு நாளைக்கு தேவையான கிருபைகளை தேவனிடமிருந்து பெற்று கொண்டு அதன்படி வாழந்தால் போதும்.

.

நம் வாழ்வில் நம்முடைய தேவைகள் உணவும் உடையும்தான். அதைக்குறித்தே கவலைப்பட வேண்டாம் என்று கர்த்தர் சொல்லியிருக்கும்போது, வீணாக கவலைப்பட்டு நம் உடல் நலத்தை கெடுத்து கொள்ள வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

.

சிலருக்கு தங்களுடைய பிள்ளைகளை குறித்து கவலை, ஹாஸ்டலில் விட்டால் பிள்ளை கெட்டுவிடுமோ என்று. அன்னாள் கர்த்தரிடம் தன் இருதயத்தை ஊற்றி ஜெபித்து பெற்றுக்கொண்ட பிள்ளையை (சாமுவேலை) பால் மறக்கசெய்த பின்பு, (ஆறுமாதம் இருக்கலாம் என்று வேத வல்லுநர்கள் கூறுகின்றனர்) ஏலியிடம் விட்டு விட்டு வந்து விட்டார்கள். ஐயோ, வயதான மனிதரிடம் விட்டு விட்டு வந்திருக்கிறேனே, அவர் பிள்ளையை நன்றாக வளர்ப்பாரா? சரியாக உணவு கொடுப்பாரா? என்றெல்லாம் கவலைப்படவில்லை. கர்த்தருக்கு என்று கொடுக்கப்பட்ட பிள்ளைதான், ஆனால் தாயின் அன்பும் பாசமும் ஒரு நாளும் மாறிவிடாது. அவர்கள் வருடம் ஒரு முறை ஒரு சட்டையுடன் வந்து பார்த்துவிட்டு போவார்களாம் (1 சாமுவேல் 2:19). ஒரு வேளை அடிக்கடி போனால், பிள்ளை கர்த்தருடைய ஊழியக்காரனாக வருவதை விட்டு, அன்னாளின் பின்னே வந்து விடலாம், ஆனால் அதற்கு இடம் கொடுக்காமல், அவர்கள் வருஷத்தில் ஒருமுறை மாத்திரம் போய் பார்த்து விட்டு வந்தார்கள்.

.

இத்தனைக்கும் ஏலியின் பிள்ளைகள் மிகவும் மோசமானவர்களாக, கெட்டவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்களை பார்த்து சிறுவனாகிய சாமுவேல் கெட்ட காரியங்களை கற்று கொள்ளவில்லை. சிறுவயதிலேயே கர்த்தருடைய சத்தத்தை கேட்க கூடிய மகனாக இருந்தான். பின்னாளில் தேவனுடைய வல்லமையுள்ள தீர்க்கதரிசியாக மாறினான். அன்னாளின் ஜெபம் அவனை தாங்கியது. பிள்ளைகளை குறித்து கவலைப்படாமல், அவர்களை ஜெபத்தில் தாங்குவோம். கர்த்தர் நம் பிள்ளைகளை பொறுப்பெடுத்து கொள்வார். இப்படி ஒவ்வொரு கவலையை குறித்தும் வேத வசனத்தின்படி தேவையில்லாத ஒன்று என்று காட்டமுடியும்.

.

நீங்கள் ஒன்றுக்குங் கவலைப்படாமல், எல்லாவற்றையுங்குறித்து உங்கள் விண்ணப்பங்களை ஸ்தோத்திரத்தோடே கூடிய ஜெபத்தினாலும் வேண்டுதலினாலும் தெரியப்படுத்துங்கள். அப்பொழுது, எல்லாப் புத்திக்கும் மேலான தேவசமாதானம் உங்கள் இருதயங்களையும் உங்கள் சிந்தைகளையும் கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள்ளாகக் காத்துக்கொள்ளும் (பிலிப்பியர் 4:6,7). ஆமென் அல்லேலூயா!
(Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)

உயர்ந்த அனுபவம்

.............................உயர்ந்த அனுபவம்...........................
.

'அவர்கள் ஜனங்களிடத்தில் வந்த போது, ஒரு மனுஷன் அவரிடத்தில் வந்து, அவர் முன்பாக முழங்கால்படியிட்டு: ஆண்டவரே, என் மகனுக்கு இரங்கும், அவன் சந்திரரோகியாய்க் கொடிய வேதனைப்படுகிறான்; அடிக்கடி தீயிலும், அடிக்கடி ஜலத்திலும் விழுகிறான்'. - (மத்தேயு 17:14-15).

.
இயேசு கிறிஸ்துவும் அவருடன் பேதுரு, யாக்கோபு, யோவான் ஆகிய மூன்று சீஷர்களும் மறுரூப மலையிலிருந்து அப்போதுதான் இறங்கி வந்திருந்தார்கள். அந்த அனுபவம் இன்னும் அவர்கள் இருதயத்திலிருந்து அகலாதிருந்தது. மோசேயும், எலியாவும் அங்கு இயேசுவுடன் பேசி கொண்டிருந்ததை நேரில் அந்த சீஷர்கள் கண்டிருந்தனர். இயேசுவின் முகம் சூரியனை போல பிரகாசித்திருப்பதை நேரில் கண்டிருந்தனர். 'ஆஹா! என்ன ஒரு உன்னத அனுபவம் அது! அதிலேயே அப்படியே இருந்து விட்டால் எத்தனை நலமாயிருக்கும்' என்று யோசித்தபடியே, அவர்கள் அந்த நினைப்புடனே கீழே இறங்கி வந்து கொண்டிருந்தனர்.

.

அவர்கள் அப்படி இறங்கி ஜனங்களிடத்தில் வந்தபோது, நிஜ வாழ்க்கையின் பிரச்சனைகளை சந்திக்க நேர்ந்தது. ஒவ்வொரு மலை அனுபவத்திற்கு பிறகும் நிச்சயமாக ஒரு பள்ளத்தாக்கின் அனுபவம் இருக்கத்தான் செய்கிறது.

.

ஒரு வேளை ஒரு அருமையான நற்செய்தி கூட்டத்திற்கு சென்று, அங்கு பிரசங்கியாரின் பிரசங்கத்தையும், தேனிலும் இனிதான பாடல்களையும் கேட்டு விட்டு, வீடு வந்து சேரும்போது, ஒருவேளை நாம் நிஜ வாழ்க்கையின் நிஜங்களை உணரும்போது, அட, இதுதான் உண்மையான வாழ்க்கை! என்று நினைக்க தோன்றும். அப்படியே அந்த கூட்டங்களிலேயே இருந்தால் எத்தனை சந்தோஷம்! எத்தனை சமாதானம்! ஆனால், நாம் வாழ போவது, யதார்த்தமாய் இருக்க போவது நாம் வாழ போகிற வாழ்க்கைதான். நாம் சந்திக்க இருக்கிற பிரச்சனைகளைதான்.

.

'இயேசு ஞானஸ்நானம் பெற்று, ஜலத்திலிருந்து கரையேறினவுடனே, இதோ, வானம் அவருக்குத் திறக்கப்பட்டது; தேவ ஆவி புறாவைப்போல இறங்கி, தம்மேல் வருகிறதைக் கண்டார். அன்றியும், வானத்திலிருந்து ஒரு சத்தம் உண்டாகி: இவர் என்னுடைய நேசகுமாரன், இவரில் பிரியமாயிருக்கிறேன் என்று உரைத்தது' - (மத்தேயு 3:16-17). இயேசுகிறிஸ்து நினைத்திருக்கலாம், பிதாவுடனும், பரிசுத்த ஆவியானவருடனும் இருக்கும் இந்த அனுபவமல்லவா, ஐக்கியமல்லவா நான் பரலோகில் கொண்டிருந்தேன் என்று. ஆனால் அந்த உன்னத அனுபவத்திற்கு பின், உடனே அவர் சாத்தானுடன் சோதனையை சந்திக்க வேண்டியிருந்தது. உயர உன்னதமான அனுபவத்திற்கு பிறகு, பள்ளத்தாக்கை போன்ற நம்மை திணற வைக்கும் சோதனைகள் நமக்காக காத்திருக்கலாம்! கிறிஸ்து சாத்தானை வேத வார்த்தைகளால் ஜெயித்தார். மறுரூப மலையிலிருந்து கீழே இறங்கி வந்தபோது, சீஷர்களுக்கு சந்திர ரோகியாய் தவிக்கும் அந்த மகனுக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. ஆனால் இயேசுகிறிஸ்து அவனை கொண்டு வரசெய்து, அவனிலிருந்த பிசாசை அதட்டினார். அது உடனே அவனை விட்டு அகன்றது. இயேசுகிறிஸ்து உன்னத அனுபவத்திற்கு பின் வரும் பள்ளத்தாக்கை போன்ற சோதனைகளையும், பிரச்சனைகளையும் எளிதாய் சந்தித்தார். பிரச்சனைகளை தீர்த்து வைத்தார்.

.

நாமும் எப்போதும் உயர உன்னதமான அனுபவங்களிலேயே இருந்து விட முடியாது. கீழே பள்ளத்தாக்கை போன்ற சோதனைகளையும் பிரச்சனைகளையும் சந்திக்கத்தான் வேண்டும். அதில்தான் நாம் கர்த்தருக்கு கீழ்ப்படிதலையும், அவர் மேல் சார்ந்து ஜீவிக்கிற ஜீவியத்தையும் பெற்று கொள்கிறோம். அவரில் அதிகமாய் அன்பு கூர்ந்து வாழ கற்று கொள்கிறோம். நாம் கண்டு அல்ல, காணாமல் அவரை விசுவாசிக்கிறவர்கள். நாம் தான் அதிக பாக்கியவான்கள்.

.

நம்மை ஊக்குவிக்க தேவன் அவ்வப்போது அருமையான வெளிப்பாடுகளையும், தரிசனங்களையும், அனுபவங்களையும் தருகிறார். ஆனால் அதிலேயே நாம் நின்று விடக்கூடாது. நின்று விட முடியாது. பள்ளத்தாக்கின் அனுபவத்தினூடே செல்லும்போது, தேவன் நம்மோடு கூட இருப்பதை உணர்ந்து, அவரில் களிகூர்ந்து, ஜெயம் பெற்று வாழும் வாழ்க்கையே உன்னத வாழ்க்கையாகும். அப்படிப்பட்ட வாழ்க்கை வாழவே நாம் அழைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.

.

'நீ தண்ணீர்களைக் கடக்கும்போது நான் உன்னோடு இருப்பேன்; நீ ஆறுகளைக் கடக்கும்போது அவைகள் உன்மேல் புரளுவதில்லை; நீ அக்கினியில் நடக்கும்போது வேகாதிருப்பாய்; அக்கினிஜுவாலை உன்பேரில் பற்றாது' - (ஏசாயா 43:2) என்று வாக்களித்த தேவன் நம் ஆறுகளை போன்ற பிரச்சனைகளிலும், அக்கினி போன்ற அனுபவங்களிலும் நம்மோடு இருக்கும்போது, நாம் பள்ளத்தாக்கின் அனுபவத்திலும் களிப்போடு கடந்து வர அவர் உதவி செய்வார். ஏனெனில் ஆறுகளை கடக்கும்போது, அவர் படகாய் வந்திடுவார். அக்கினியில் இருக்கும்போது நான்காவது ஆளாக அவர் வந்து, அக்கினியின் வாசம் கூட நம்மீது வீசாதபடி வெளியே பத்திரமாய் கொண்டு வருவார். அல்லேலூயா!

.

ஒரு நாள் இயேசுகிறிஸ்து வருவார். அவர் நம்முடைய கண்ணீரை துடைப்பார். 'பள்ளத்தாக்கில் வாழ்ந்த வாழ்க்கை போதும்' என்று அன்போடு நம்மை உயர்ந்த பரலோக வாழ்க்கைக்கு கொண்டு செல்வார். அங்கு சோதனையோ, பிரச்சனைகளோ, துன்பங்களோ, பள்ளத்தாக்கின் எந்த அனுபவங்களும் இல்லை. நாம் திரும்ப பள்ளத்தாக்கின் வாழ்க்கைக்கு வரவே மாட்டோம். உயர்ந்த உன்னத மலை போன்ற அனுபவத்திலேயே என்றென்றும் வாழுவோம். ஆமென் அல்லேலூயா! (Anudhina Manna, A Free Daily Devotional)